W ostatnich latach, wraz z eksplozją ruchu piwa rzemieślniczego, nagle słyszymy wszelkiego rodzaju terminy, które wcześniej mogły być nam nieznane. To dobrze, ponieważ ograniczony asortyment piw bez smaku i charakteru, do których byliśmy kiedyś przyzwyczajeni, został zastąpiony bogactwem ciekawych i złożonych napojów, których możemy spróbować.
Jednakże, jeśli chcesz zrozumieć więcej na temat piw, które pijesz, jako początkujący koneser piwa, oznacza to, że masz do nauczenia się zupełnie nowego słownictwa. Aby pomóc, w tym poście wprowadzamy dwa wspólne terminy piwne, które prawdopodobnie napotkasz, wyjaśniając pale ale vs IPA.
Aby zapoznać się z niektórymi rzeczami, o których będziemy mówić, możesz również sprawdzić ten film przed czytaniem dalej.
Jak powstaje piwo?
Zanim porozmawiamy o pale ale i IPA, warto cofnąć się o krok i przypomnieć sobie, jak w ogóle powstaje piwo.
Sztuka warzenia piwa może być zawiła i skomplikowana, a pole do eksperymentów jest niemal nieograniczone – co stanowi sedno ruchu piwa rzemieślniczego – ale w najbardziej podstawowych kategoriach jest to stosunkowo proste do zrozumienia.
W zasadzie piwo warzy się, używając drożdży do fermentacji cukrów skrobiowych pochodzących z ziaren zbóż.
Najczęstszym źródłem cukrów skrobiowych jest jęczmień słodowany, choć można również używać innych ziaren.
Najpierw rozdrobniony słód miesza się z gorącą wodą, aby przekształcić skrobię w cukry, a otrzymany w ten sposób płyn nazywa się brzeczką.
Następnie brzeczka jest gotowana, aby odparować wodę i zabić wszelkie pozostałe enzymy, a także zazwyczaj dodaje się chmiel. Chmiel służy podwójnemu celowi, działając jako środek konserwujący, a jednocześnie równoważąc słodycz brzeczki swoją naturalną goryczką.
Po tym, brzeczka jest schładzana i dodaje się drożdże, które fermentują brzeczkę, zamieniając ją w piwo.
Co to jest pale ale?
To, co właśnie opisaliśmy powyżej jest uproszczonym przeglądem procesu warzenia piwa, a wiele możliwych wariacji jest możliwych, zapewniając nam niemal oszałamiający wachlarz możliwych stylów.
Ale czym dokładnie jest pale ale? I jak je uwarzyć?
Pale ale istnieje od wieków i było warzone co najmniej od XVII wieku.
W tamtych czasach piwa były zazwyczaj warzone z ciemniejszych słodów, co skutkowało ciemnym kolorem piwa, ale od około połowy XVII wieku, ludzie zaczęli prażyć słód na sucho z koksem (rodzaj przetworzonego węgla, a nie słodzonego napoju bezalkoholowego!), a ten jaśniejszy słód produkował jaśniejsze piwo.
Wydaje się, że mniej więcej na początku XVIII wieku ludzie zaczęli określać te piwa mianem „pale ales”, a pierwsza znana reklama z użyciem tego terminu została opublikowana w Calcutta Gazette z 1784 roku, w której oferowano „lekkie i doskonałe” pale ales.
Dzisiejsze pale ales zawierały więcej chmielu niż inne popularne piwa, co dało początek innemu popularnemu terminowi, „bitter”, który również był używany do opisania tego stylu piwa.
Pale ales pozostały mniej lub bardziej popularne od tamtego czasu, „pale ale” jest terminem, który może być teraz stosowany do szerokiej gamy powiązanych, ale różnych stylów.
Jednakże, to co łączy wszystkie pale ale to fakt, że są one generalnie produkowane z jasnych słodów i są zazwyczaj warzone z drożdżami górnej fermentacji.
Jakieś IPA?
Jednym z niezwykle modnych członków plemienia pale ale jest IPA – lub India Pale Ale.
IPA ma swoją długą i ciekawą historię, ale w skrócie można powiedzieć, że jest to rodzaj dobrze nachmielonego pale ale, które stało się popularne wśród handlarzy przemierzających szlak między Anglią a Indiami od około połowy XIX wieku.
Ponieważ, jak już zauważyliśmy, chmiel jest naturalnym środkiem konserwującym, piwa te były szczególnie odpowiednie na uciążliwą podróż morską, która mogła trwać od czterech do sześciu miesięcy.
Nie jest prawdopodobne, że piwa te były specjalnie przygotowane na eksport do Indii. Okazało się jednak, że sześciomiesięczna podróż statkiem faktycznie poprawiła jakość piwa, w wyniku czego stało się ono bardzo poszukiwane w najcenniejszej kolonii Imperium Brytyjskiego.
Ten styl piwa stał się znany jako India Pale Ale i szybko zyskał przychylność nie tylko w Indiach, ale także w innych częściach Imperium Brytyjskiego – jak również w samej Anglii.
Czym jest IPA dzisiaj?
IPA pozostawało popularne aż do I wojny światowej, ale potem stopniowo traciło na popularności wraz ze wzrostem popularności lagerów w stylu kontynentalnym.
Jednak od około lat 70. XX wieku, wraz z początkiem ruchu piw rzemieślniczych, piwowarzy i piwosze po obu stronach Atlantyku zaczęli ponownie zwracać uwagę na to na wpół zapomniane piwo.
Na wschodnim wybrzeżu USA, gdzie browarnicy zaczęli interesować się ożywianiem i eksperymentowaniem ze stylami piwnymi, które wyszły z mody, IPA stało się szczególnie ulubionym piwem.
Raczej niż używać tradycyjnych europejskich odmian chmielu, zaczęto włączać do procesu warzenia amerykańskie odmiany chmielu, tworząc IPA o świeżych i ekscytujących profilach smakowych.
IPA jest obecnie bezsprzecznie ulubieńcem społeczności piw rzemieślniczych, a dwa najbardziej rozpoznawalne style w USA to East Coast IPA, piwo rześkie, cytrusowe, oraz New England IPA, piwo niefiltrowane, charakteryzujące się mętnym wyglądem.
Po drugiej stronie stawu, w Wielkiej Brytanii, Brewdog’s Punk IPA stało się najpopularniejszym piwem w stylu rzemieślniczym w kraju.
Czy istnieją inne rodzaje pale ale, na które warto zwrócić uwagę?
Jak widzieliśmy, „pale ale” jest szerokim terminem, który można zastosować do wielu piw, a IPA jest tylko jednym z przykładów. Czy są więc jakieś inne, na które warto zwrócić uwagę?
W skrócie – tak, jest ich mnóstwo. Oto kilka najciekawszych z nich, na które warto zwrócić uwagę.
Blonde
Styl piwa szczególnie popularny we Francji i Belgii, charakteryzuje się jasnym kolorem i rześkim smakiem z lekką goryczką chmielu. Niektóre z najbardziej znanych przykładów z Belgii to Duvel, Leffe i Grimbergen.
Zwykle zawartość alkoholu w blondach wynosi około 5% – chociaż przy 8,5%, Duvel jest znacznie mocniejszym przykładem.
Angielski bitter
Gdy pale ale pojawiło się w Anglii, terminy „pale ale” i „bitter” były używane zamiennie, aby odróżnić ten styl od innych piw, takich jak portery i milds.
Z czasem browarnicy zaczęli używać terminu „bitter” wyłącznie w odniesieniu do piw beczkowych, podczas gdy „pale ale” było zarezerwowane dla tych w butelkach.
W Wielkiej Brytanii piwa te są powszechnie spotykane w tradycyjnych pubach, gdzie są „wyciągane” z beczki. Zazwyczaj są one podawane w temperaturze zbliżonej do pokojowej, a nie schłodzone jak lagery.
Burton Pale Ale
Burton upon Trent, miasto w północnej Anglii, jest obdarzone źródłem wody, które szczególnie nadaje się do warzenia jasnych piw dzięki wysokiej zawartości gipsu.
Burton było centrum warzenia jasnych piw, a także IPA na eksport do Indii i innych krajów, dopóki w XIX wieku nie odkryto sposobu na chemiczne odtworzenie warunków wodnych.
Nawet po tym, jak piwowarzy zaczęli określać pale ale w beczkach jako „gorzkie”, pale ale z Burton nadal było znane jako Burton Pale Ale.
American Pale Ale
American Pale Ale pojawiło się po raz pierwszy w latach 80. jako część ruchu piwa rzemieślniczego, kiedy amerykańscy piwowarzy zaczęli eksperymentować z lokalnymi składnikami, takimi jak lokalne odmiany chmielu.
Między American IPA a American Pale Ale istnieje pewne pokrewieństwo, ale różnica polega na ilości chmielu w smaku. Piwo mocniej chmielone będzie zwykle nazywane IPA, podczas gdy to, które jest mniej agresywnie chmielone amerykańskim chmielem, może być określane jako American Pale Ale.
Jednakże nie ma ścisłego rozgraniczenia między nimi i często browar decyduje się nazwać je jakkolwiek. Na przykład, Sierra Nevada Pale Ale jest uważane za American Pale Ale, chociaż może być całkiem łatwo sklasyfikowane jako IPA – po prostu dlatego, że to jest to, co Sierra Nevada Brewing Co. zdecydował się nazwać go!
Bière de garde
Jest to rodzaj piwa, który został pierwotnie opracowany w regionie Nord-Pas-De-Calais we Francji. Warzono je zimą i wiosną, ponieważ letnia pogoda mogła powodować nieprzewidywalne problemy z drożdżami, co czyniło warzenie w tym okresie zawodnym.
Piwa te były przeznaczone do przechowywania w piwnicy do czasu, gdy były potrzebne, a butelki tradycyjnie były zatrzymywane korkami. Charakteryzują się złotym kolorem i gładkim, lekko gorzkim smakiem.
Wiele stylów piw do spróbowania
W sumie IPA to tylko jeden z rodzajów pale ale, wśród których istnieje również wiele innych. Piwa jasne są z nami od wieków, a termin ten obejmuje obecnie ogromny zakres stylów, co sprawia, że trudno jest uogólniać poza stwierdzeniem, że są one zazwyczaj górnej fermentacji i warzone z użyciem lżejszych słodów.
Dzięki innowacjom, które towarzyszyły ruchowi piw rzemieślniczych, termin IPA obejmuje obecnie również zróżnicowany wybór piw o różnej zawartości alkoholu i różnych profilach smakowych. Jednak, mówiąc bardzo ogólnie, IPA to obficie chmielony styl pale ale, który stał się jednym z najbardziej popularnych rodzajów piwa wśród entuzjastów piwa rzemieślniczego.