Rozpoznanie
Zapalenie uchyłków jelita grubego jest rzadką jednostką chorobową, występującą z częstością 0,1-1,5% .
Uchyłki jelita grubego są uchyłkami fałszywymi w porównaniu z częściej występującym prawdziwym uchyłkiem Meckela w jelicie krętym. Zazwyczaj są one mnogie i występują na granicy krezki, czasami ukryte w krezce i przeoczone podczas operacji. Uchyłkowatość jest schorzeniem występującym u pacjentów po szóstej dekadzie życia. Nabyte uchyłki jelita krętego mogą być stanem pierwotnym lub wtórnym do operacji brzusznej, gruźlicy czy choroby Leśniowskiego-Crohna. Większość pacjentów nie ma objawów, a rozpoznanie stawiane jest w rutynowych badaniach obrazowych lub podczas autopsji. Spośród pacjentów, którzy stają się objawowi, większość zgłasza się z przerywanym łagodnym dyskomfortem w jamie brzusznej, który może być zlokalizowany w prawym dolnym kwadrancie. Powikłania obejmują zapalenie uchyłków, niedrożność jelit, rozdęcie, przetokę, krwawienie lub perforację. Z powodu podobnej prezentacji, zapalenie uchyłków jelita krętego może imitować zapalenie wyrostka robaczkowego. To powoduje, że wiele przypadków trafia na salę operacyjną bez dokładnej diagnozy przedoperacyjnej. Ostre powikłania uchyłków jelita krętego są bardzo rzadkie, występują jedynie w 6,5-10,4% przypadków. Śmiertelność związanych z nimi powikłań wynosi 25-50%. Zapalenie uchyłków jelita grubego rozpoznaje się na podstawie badań radiologicznych. Tomografia komputerowa (TK) jest wstępnym badaniem z wyboru, wykazującym pogrubienie ściany, pozaluminalne wolne powietrze, zapalenie krezki i zbieranie się płynu, jeśli doszło do perforacji. W prezentowanym przypadku w TK uwidoczniono masę zapalną i niewielką ilość wolnego płynu po prawej stronie miednicy i w kulminacyjnym odcinku. Nie stwierdzono obecności wolnego powietrza ani uchyłków jelita krętego. Wyrostek robaczkowy nie był dobrze widoczny, ale postawiono diagnozę podejrzenia zapalenia wyrostka robaczkowego, jak to jest często popełnianym błędem w przypadku zapalenia uchyłków jelita krętego ze względu na podobny wygląd. Po rozpoznaniu zapalenia uchyłków jelita krętego za pomocą tomografii komputerowej należy wykonać enteroklizę, aby ocenić, czy nie występują inne choroby jelita cienkiego, takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna. Wczesną rolę może również odegrać zdjęcie rentgenowskie w pozycji pionowej. Może ono wykazać pneumoperitoneum sugerujące perforację przewodu pokarmowego.
Postępowanie w przypadku zapalenia uchyłków jelita krętego jest podobne do postępowania w przypadku zapalenia uchyłków jelita grubego. Powinno być leczone zachowawczo, jeśli to tylko możliwe, poprzez odpoczynek jelitowy, dożylne nawodnienie i dożylne podawanie antybiotyków. W przypadku wystąpienia powikłań, takich jak krwawienie, niedrożność lub perforacja, konieczna jest interwencja chirurgiczna. Zabieg ten polega na odcinkowej resekcji z pierwotnym zespoleniem. Podsumowując, zapalenie uchyłków jelita krętego, choć rzadkie, powinno być brane pod uwagę jako czynnik różnicujący we wszystkich przypadkach bólu w prawym dolnym kwadrancie. Indeks podejrzeń powinien być wysoki, gdy wyniki tomografii komputerowej wskazują na proces zapalny, ale nie sugerują zapalenia wyrostka robaczkowego. Proste przypadki powinny być leczone zachowawczo, ale skomplikowane wymagają natychmiastowej interwencji chirurgicznej w celu zmniejszenia zachorowalności i śmiertelności.