Dyskusja
OSP jest łagodnym nowotworem błony śluzowej jamy ustnej, powszechnie związanym z HPV, zwłaszcza typu 6 i OSP występuje głównie u dorosłych mężczyzn, z większością przypadków w drugiej-czwartej dekadzie życia. OSP jest predysponowany do rozwoju głównie na podniebieniu i języku.2 W przeciwieństwie do innego typu brodawczaka płaskonabłonkowego występującego w regionie głowy i szyi, mianowicie nawracającego brodawczaka dróg oddechowych, jest on często spotykany w wieku dziecięcym i zwykle ma charakter mnogi, nawracający, obejmujący kompleks krtaniowo-tchawiczo-oskrzelowy.3 W serii przypadków 464 brodawczaków płaskonabłonkowych jamy ustnej tylko 4,2% przypadków było zlokalizowanych na języczku. OSP ma tendencję do występowania jako samotna masa i zwykle rośnie do wielkości 0,5 cm.4 Jednakże w naszym przypadku, lokalizacja zmiany na języczku w połączeniu z dużym rozmiarem około 1 cm przyczyniają się do rzadkości występowania.
Makroskopowo, OSP zwykle pojawia się jako szypułkowata egzofityczna masa z kalafiorowatymi projekcjami powierzchni. OSP jest zwykle biała, ale czasami może być różowa z powodu braku keratynizacji. Mikroskopowo, brodawczak wygląda jak liczne palczaste uwypuklenia nabłonka płaskiego otaczające rdzenie włóknisto-naczyniowe.5
OSP są zwykle łagodne i bezobjawowe. Istnieją jednak doniesienia o objawowych zmianach obejmujących języczek, a prawdopodobieństwo wystąpienia objawów wzrasta wraz z długością zmiany na języczku.6 Należy zwrócić uwagę, że u naszego pacjenta wystąpiło podrażnienie gardła i języka z powodu zajęcia języczka i stosunkowo dużej zmiany.
Diagnostyka różnicowa solitary OSP obejmuje verruca vulgaris, condyloma acuminatum, ziarniniaka ropotwórczego i raka brodawkowatego.
Pomimo, że testy serologiczne, takie jak enzymatyczny test immunosorbcyjny (ELISA) i łańcuchowa reakcja polimerazy (PCR), mogą być wykonane w celu wykrycia wirulentnego pochodzenia, nie są one wykonywane rutynowo. Patogeneza OSP jest często przypisywana wirusowi HPV, jednak najnowsze piśmiennictwo sugeruje, że obecność HPV może być jedynie przypadkowym odkryciem niezwiązanym z rozwojem brodawczaka płaskonabłonkowego.5
OSP są mniej proliferacyjne i rzadko wiążą się ze złośliwością. Złośliwa transformacja brodawczaka jest częstsza w przypadku typu wielokrotnie nawracającego. Niemniej jednak istnieje niewielkie ryzyko samoistnej degeneracji OSP do raka kolczystokomórkowego, szczególnie w przypadkach z udziałem HPV-16 i HPV-18. Leczeniem z wyboru w przypadku OSP jest wycięcie chirurgiczne lub elektrokauteryzacyjne, ablacja laserowa, kriochirurgia lub śródskórne iniekcje interferonu.6 Odsetek nawrotów OSP jest bardzo niski. W badaniu Frigerio obejmującym 197 pacjentów w ciągu 16 lat, częstość nawrotów wynosiła około 2%.7 Jednak pacjenci zakażeni ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) mogą być podatni na nawroty.8 Ze względu na potencjalną rolę HPV w rozwoju OSP, szczepionka skierowana przeciwko HPV, szczególnie typom 6, 11, 16 i 18, może zapobiegać jej wystąpieniu, choć nie udowodniono tego jednoznacznie.9 W przypadku wcześniej istniejącej OSP przegląd piśmiennictwa wykazał niejednoznaczne wyniki w zakresie ustępowania choroby po podaniu czterowalentnej szczepionki przeciwko HPV.10 Niemniej jednak uzasadnione jest przeprowadzenie większej liczby randomizowanych badań kontrolowanych w celu oceny skuteczności szczepionki przeciwko HPV jako środka zapobiegawczego i terapeutycznego w OSP.
.