Szczepionka przeciwko wściekliźnie (human diploid cell)

Nazwa ogólna: rabies vaccine (human diploid cell) (RAY beez vax EEN (HUE man DYE ploid sel))
Nazwa handlowa: Imovax Rabies
Postaci dawkowania: proszek domięśniowy do wstrzykiwań (2,5 jednostek intl)

Medycznie Reviewed by Drugs.pl on Nov 12, 2020 . Napisane przez Cerner Multum.

• Zastosowanie
• Ostrzeżenia
• Dawkowanie
• Czego unikać
• Skutki uboczne
• Interakcje

Czym jest szczepionka przeciwko wściekliźnie?

Wścieklizna jest poważną chorobą wywoływaną przez wirus. Wścieklizna występuje głównie u zwierząt, ale człowiek może się nią zarazić po ugryzieniu przez zakażone zwierzę. Na początku mogą nie występować żadne objawy, ale tygodnie, a nawet miesiące później wścieklizna może powodować ból, bóle głowy, zmęczenie, drażliwość, gorączkę, halucynacje, drgawki i paraliż. Wścieklizna może być śmiertelna.

Jesteś bardziej narażony na kontakt z wirusem wścieklizny, jeśli jesteś weterynarzem, pracownikiem obsługi zwierząt, pracownikiem laboratorium wścieklizny lub jeśli masz kontakt ze zwierzętami, które mogą być nosicielami wirusa (w tym koty, psy, lisy, skunksy, szopy, bobcaty, kojoty i nietoperze). Podróże do niektórych krajów mogą również zwiększyć ryzyko narażenia na wściekliznę.

Ludzka szczepionka przeciwko wściekliźnie z komórek diploidalnych jest stosowana w celu ochrony osób, które zostały ugryzione przez zwierzęta (po ekspozycji) lub w inny sposób mogą być narażone na kontakt z wirusem wścieklizny (przed ekspozycją).

Szczepionka ta działa poprzez narażenie na działanie małej dawki wirusa, co powoduje wytworzenie odporności organizmu na chorobę. Szczepionka przeciwko wściekliźnie jest przeznaczona do stosowania u dorosłych i dzieci.

Jak każda szczepionka, szczepionka przeciwko wściekliźnie może nie zapewnić ochrony przed chorobą u każdej osoby.

Ostrzeżenia

Nie należy przyjmować szczepionki przypominającej, jeżeli po pierwszym szczepieniu wystąpiła zagrażająca życiu reakcja alergiczna.

Przed zastosowaniem tego leku

Nie należy przyjmować tej szczepionki, jeśli kiedykolwiek wystąpiła zagrażająca życiu reakcja alergiczna na szczepionkę przeciwko wściekliźnie.

Przed otrzymaniem tej szczepionki należy poinformować lekarza, jeśli pacjent ma:

• słaby układ odpornościowy (spowodowany chorobą lub stosowaniem niektórych leków);

• jakiekolwiek zakażenie lub ciężką chorobę; lub

• alergię na neomycynę.

Nie wiadomo, czy ta szczepionka może zaszkodzić nienarodzonemu dziecku. Jeśli jednak istnieje wysokie ryzyko zakażenia wścieklizną w czasie ciąży, lekarz powinien ustalić, czy szczepionka ta jest potrzebna.

Nie wiadomo, czy szczepionka ta przenika do mleka matki i czy może zaszkodzić dziecku karmionemu piersią. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka karmi dziecko piersią.

Jak podawana jest szczepionka przeciw wściekliźnie?

Szczepionka ta jest podawana w postaci zastrzyku (strzału) w mięsień. Szczepionkę otrzymuje się w gabinecie lekarskim lub w klinice.

W celu zapobiegania przed ekspozycją na wściekliznę, należy wykonać 3 zastrzyki. Drugi zastrzyk jest zwykle podawany 7 dni po pierwszym, a trzeci 2 lub 3 tygodnie później.

Jeśli istnieje stałe ryzyko narażenia na wściekliznę, może być konieczne podawanie serii szczepionek ochronnych co 2 lata. Jeśli pracujesz w otoczeniu żywego wirusa wścieklizny, np. w laboratorium lub na obszarze produkcji szczepionek, możesz potrzebować szczepionki przypominającej co 6 miesięcy. Możesz potrzebować częstych badań krwi w celu określenia potrzeby dalszych szczepień ochronnych.

W celu zapobiegania poekspozycyjnego po ugryzieniu lub narażeniu na wściekliznę będziesz musiał otrzymać w sumie 4 zastrzyki. Pierwszy zastrzyk jest podawany jak najszybciej, a pozostałe zazwyczaj w dniach 3, 7 i 14. Wraz z pierwszym zastrzykiem możesz również otrzymać oddzielny zastrzyk globuliny immunologicznej przeciw wściekliźnie (im-YOON GLOB-yoo-lin). Zastrzyk ten jest podawany bezpośrednio do rany po ugryzieniu lub urazie lub w jej pobliżu, gdzie wirus wścieklizny prawdopodobnie dostał się do organizmu.

Dla osób, które otrzymały szczepionkę przeciwko wściekliźnie w przeszłości: Będziesz potrzebował tylko 2 zastrzyków szczepionki przeciwko wściekliźnie w ramach profilaktyki poekspozycyjnej, w odstępie 3 dni. Nie będzie Pan/Pani potrzebował/a globuliny immunologicznej.

Odpowiedni moment podania tej szczepionki jest bardzo ważny, aby była ona skuteczna. Twój indywidualny harmonogram szczepień przypominających może różnić się od tych wytycznych. Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza lub harmonogramem zalecanym przez departament zdrowia stanu, w którym mieszkasz.

Pamiętaj, aby otrzymać wszystkie zalecane dawki tej szczepionki, w przeciwnym razie możesz nie być w pełni chroniony przed chorobą.

Co się stanie, jeśli pominę dawkę?

Należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania instrukcji, jeśli pominięto dawkę przypominającą lub jeśli nie dotrzymano terminu.

Co się stanie, jeśli przedawkuję szczepionkę?

Przedawkowanie szczepionki przeciwko wściekliźnie jest mało prawdopodobne.

Czego powinienem unikać podczas otrzymywania szczepionki przeciwko wściekliźnie?

Przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących ograniczeń w jedzeniu, piciu lub aktywności.

Skutki uboczne szczepionki przeciwko wściekliźnie

Uzyskać pomoc medyczną w przypadku wystąpienia objawów reakcji alergicznej: pokrzywka; utrudnione oddychanie; obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła.

Nie należy przyjmować szczepionki przypominającej, jeśli po pierwszym szczepieniu wystąpiła zagrażająca życiu reakcja alergiczna.

Należy śledzić wszelkie działania niepożądane występujące po otrzymaniu tej szczepionki. Kiedy otrzyma Pan dawkę przypominającą, będzie Pan musiał poinformować lekarza, czy poprzednia dawka spowodowała jakiekolwiek skutki uboczne.

Zarażenie się wścieklizną jest znacznie bardziej niebezpieczne dla zdrowia niż otrzymanie tej szczepionki. Jednakże, jak każdy lek, ta szczepionka może powodować skutki uboczne, ale ryzyko wystąpienia poważnych skutków ubocznych jest bardzo niskie.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią rzadkie, ale poważne działania niepożądane, takie jak:

• bardzo wysoka gorączka;

• gorączka, wymioty, wysypka skórna, ból stawów, ogólne złe samopoczucie;

• mrowienie lub uczucie kłucia w palcach rąk lub nóg;

• osłabienie lub nietypowe uczucie w rękach i nogach; lub

• problemy z utrzymaniem równowagi lub poruszaniem oczami, problemy z mówieniem lub przełykaniem.

Częste działania niepożądane mogą obejmować:

• ból, obrzęk, swędzenie lub zaczerwienienie w miejscu podania zastrzyku;

• ból głowy;

• zawroty głowy;

• ból mięśni; lub

• mdłości, ból brzucha.

Nie jest to pełna lista działań niepożądanych i mogą wystąpić inne. Należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania porady medycznej dotyczącej działań niepożądanych. Działania niepożądane szczepionki można zgłaszać do US Department of Health and Human Services pod numerem telefonu 1-800-822-7967.

Jakie inne leki mogą wpływać na szczepionkę przeciwko wściekliźnie?

Przed otrzymaniem tej szczepionki należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich innych szczepionkach, które pacjent ostatnio otrzymał.

Powiedz także lekarzowi, jeśli ostatnio otrzymywałeś leki lub zabiegi, które mogą osłabić układ odpornościowy, w tym:

• leki steroidowe doustne, donosowe, wziewne lub wstrzykiwane;

• leki stosowane w leczeniu lub zapobieganiu malarii;

• chemoterapię lub radioterapię nowotworów;

• leki stosowane w leczeniu łuszczycy, reumatoidalnego zapalenia stawów lub innych zaburzeń autoimmunologicznych; lub

• leki stosowane w leczeniu lub zapobieganiu odrzucenia przeszczepu narządu.

Jeżeli stosuje Pan/Pani którykolwiek z tych leków, może Pan/Pani nie być w stanie otrzymać szczepionki lub może być konieczne odczekanie do czasu zakończenia innych terapii.

Lista ta nie jest kompletna. Inne leki mogą wchodzić w interakcje z tą szczepionką, w tym leki wydawane na receptę i bez recepty, witaminy i produkty ziołowe. Nie wszystkie możliwe interakcje są wymienione w tym przewodniku po lekach.

Dalsze informacje

Pamiętaj, przechowuj ten i wszystkie inne leki w miejscu niedostępnym dla dzieci, nigdy nie udostępniaj leków innym osobom i stosuj ten lek tylko w zalecanych przypadkach.

Zawsze należy skonsultować się z pracownikiem służby zdrowia, aby upewnić się, że informacje zawarte na tej stronie odnoszą się do sytuacji osobistej pacjenta.

Zrzeczenie się odpowiedzialności medycznej