Słowa bójki

Doktryna słów bójki, w prawie konstytucyjnym Stanów Zjednoczonych, jest ograniczeniem wolności słowa chronionej przez Pierwszą Poprawkę do Konstytucji Stanów Zjednoczonych.

W 1942 r. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych ustanowił doktrynę decyzją 9-0 w sprawie Chaplinsky przeciwko New Hampshire. Stwierdził on, że „obraźliwe lub 'słowa walki', te, które przez samo ich wypowiedzenie zadają obrażenia lub mają tendencję do podżegania do natychmiastowego naruszenia pokoju” należą do „dobrze zdefiniowanych i wąsko ograniczonych klas wypowiedzi, których zapobieganie i karanie … nigdy nie było uważane za podnoszące jakikolwiek problem konstytucyjny.”

Decyzja Chaplinsky’egoEdit

Chaplinsky, Świadek Jehowy, rzekomo powiedział szeryfowi miasta New Hampshire, który próbował uniemożliwić mu głoszenie kazań, że jest „przeklętym rekieterem” i „przeklętym faszystą” i został aresztowany. Sąd utrzymał aresztowanie i napisał w swojej decyzji, że

Istnieją pewne dobrze zdefiniowane i wąsko ograniczone klasy wypowiedzi, których zapobieganie i karanie nigdy nie było uważane za powodujące jakikolwiek problem konstytucyjny. Należą do nich lubieżne i obsceniczne, profanacyjne, oszczercze i obraźliwe lub „bojowe” słowa – takie, które przez samo ich wypowiedzenie zadają obrażenia lub mają tendencję do podżegania do natychmiastowego naruszenia pokoju. Dobrze zauważono, że takie wypowiedzi nie są istotną częścią jakiejkolwiek ekspozycji idei i mają tak małą wartość społeczną jako krok do prawdy, że jakakolwiek korzyść, która może być z nich wyciągnięta, jest wyraźnie przeważona przez społeczny interes w porządku i moralności.

– Chaplinsky v. New Hampshire, 1942

Post-ChaplinskyEdit

Sąd nadal podtrzymywał doktrynę, ale również stale zawężał podstawy, na których słowa bójki są uznawane za mające zastosowanie. W sprawie Street v. New York (1969) sąd obalił ustawę zakazującą palenia flag i słownego znieważania flagi, stwierdzając, że sama obraźliwość nie kwalifikuje się jako „bójka słowna”. W podobny sposób, w sprawie Cohen przeciwko Kalifornii (1971), noszenie przez Cohena kurtki z napisem „fuck the draft” nie stanowiło wypowiadania słów walki, ponieważ nie było w niej „osobiście obraźliwych epitetów”.

W sprawie Brandenburg przeciwko Ohio (1969), nawet haniebne wypowiedzi, takie jak „Pochowajcie czarnuchów” i „Wyślijcie Żydów z powrotem do Izraela”, zostały uznane za mowę chronioną na mocy Pierwszej Poprawki w decyzji per curiam. Ponadto, pomimo tego, że przemówienie było nadawane w telewizji sieciowej, nie miało na celu podżegania lub wywołania natychmiastowego bezprawnego działania, ani też nie było prawdopodobne, że takie działanie zostanie wywołane.

W latach 70-tych, Sąd orzekł, że obraźliwy i obelżywy język, nawet jeśli jest skierowany do konkretnych osób, nie jest słowem walki:

• Gooding v. Wilson (1972): „Biały sukinsynu, zabiję cię.”
• Rosenfeld v. New Jersey (1972): „skurwysyn.”
• Lewis v. Nowy Orlean (1972): „cholerny skurwysyn.”
• Brown v. Oklahoma (1972): „matka jebana faszystka”, „czarna matka jebana świnia”

W sprawie Collin v. Smith (1978) naziści pokazujący swastyki i noszący mundury w stylu wojskowym, maszerujący przez społeczność z dużą populacją żydowską, w tym ocalałych z niemieckich obozów koncentracyjnych, nie używali słów walki.Paul (1992) i Virginia v. Black (2003), Sąd orzekł, że palenie krzyży nie jest bójką słowną.

W sprawie Snyder v. Phelps (2011) argumentowano, że konieczne są trzy kryteria: bezpośredniość, bliskość i instynktowność (reakcja celu, według sędzi Ginsburg). Nawet „oburzająca” i „raniąca mowa”, taka jak: „Bóg nienawidzi USA/dzięki Bogu za 9/11”, „Ameryka jest skazana na zagładę”, „Nie módlcie się za USA”, „Dzięki Bogu za IED”, „Dzięki Bogu za martwych żołnierzy”, „Papież w piekle”, „Księża gwałcą chłopców”, „Bóg nienawidzi pedałów”, „Pedały zagładą narodów”, „Pójdziesz do piekła” i „Bóg cię nienawidzi” jest uznawana za debatę publiczną, zwłaszcza gdy jest prowadzona na terenie publicznym, i musi cieszyć się „specjalną” ochroną I Poprawki. Samotny sędzia Samuel Alito porównał protesty członków Westboro Baptist Church do słów walki i o charakterze osobistym, a więc nie będących mową chronioną. Większość nie zgodziła się i stwierdziła, że mowa protestujących nie była osobista, ale publiczna, i że lokalne prawa, które mogą osłaniać uczestników pogrzebu przed protestującymi są odpowiednie do ochrony tych w czasach emocjonalnego niepokoju.