Ancylostoma spp, znane również jako tęgoryjce, są krwiopijnymi pasożytami jelitowymi, które mogą żyć w jelicie cienkim Twojego psa.
Pasożyty te mogą powodować ciężką niedokrwistość i stany zapalne w jelicie cienkim, co może prowadzić do ciężkich i zagrażających życiu chorób – szczególnie u szczeniąt.
Tutaj dowiesz się co musisz wiedzieć o tęgoryjcach u psów i szczeniąt.
Co to są tęgoryjce u psów? Jak często występują?
Tęgoryjce są powszechnymi pasożytami jelita cienkiego.
Dorosłe tęgoryjce wykorzystują swoje podobne do haczyków otwory gębowe, aby przyczepić się do różnych miejsc w jelicie cienkim psa i ssać krew.
Dorosłe tęgoryjce żyją w jelicie cienkim psów i wysiewają jaja w kale, które zarażają otoczenie.
Hookwormy są częściej spotykane w ciepłych, wilgotnych środowiskach w Stanach Zjednoczonych.
Jak wyglądają tęgoryjce? Czy można zobaczyć tęgoryjce w psiej kupie?
Dorosłe tęgoryjce są bardzo małymi, białymi robakami, które trudno dostrzec gołym okiem. Ich długość waha się od około 10 do 20 mm. Tak więc, chociaż jaja tęgoryjców są wydalane w psiej kupie, ze względu na ich mały rozmiar, nie można ich zazwyczaj zobaczyć w psiej kupie.
Co powoduje tęgoryjce u psów?
Istnieje kilka różnych sposobów, w jaki pies może zarazić się tęgoryjcami:
Zjedzenie zanieczyszczonej kupy lub gleby
Jeże tęgoryjców zostają wydalone z psiej kupy, zanieczyszczają glebę i przekształcają się w zakaźne larwy trzeciego stadium. Pies może zostać zarażony poprzez spożycie kału lub gleby, w której znajdują się larwy, bezpośrednio lub poprzez polizanie łap lub sierści.
Leżenie lub chodzenie po skażonej glebie
Leżąc lub chodząc po skażonej glebie larwy trzeciego stadium mogą również zagnieździć się w skórze psa.
Zjedzenie innych zwierząt
Psy mogą zostać zarażone poprzez spożycie żywicieli kręgowców, które zawierają larwy w swoich tkankach.
Karmienie
Szczeniaki mogą zostać zarażone podczas karmienia, ponieważ larwy mogą być wydzielane w mleku matki.
Po spożyciu, larwy trzeciego stadium wędrują do jelita cienkiego, gdzie rozwijają się w niedojrzałe i dorosłe tęgoryjce.
Czy psy mogą zarazić się tęgoryjcem od kotów?
Tak, istnieje gatunek tęgoryjca, który może zarażać zarówno psy jak i koty.
Możliwe jest, aby Twój kot zaraził Twojego psa tęgoryjcem, szczególnie jeśli Twój pies zje kocie odchody. Istnieje również większe prawdopodobieństwo zarażenia się tęgoryjcem przez kocięta i szczenięta przebywające razem.
Objawy tęgoryjca u psów i szczeniąt
Objawy kliniczne tęgoryjca u szczeniąt obejmują:
-
Niezdrowy wygląd
-
Blade błony śluzowe
-
Niezdolność do przybierania na wadze
-
Słabość
-
Kaszel
-
Słaba okrywa włosowa
-
Krew w stolcu
.
Objawy kliniczne tęgoryjca u dorosłych psów obejmują:
-
Niejedzenie
-
Utrata masy ciała
-
Słabość
-
Krew w stolcu
Niektóre larwy mogą migrować do płuc u szczeniąt i psów dorosłych, co może prowadzić do chorób układu oddechowego i ewentualnie zapalenia płuc – szczególnie u szczeniąt.
Niektóre dorosłe psy mogą z czasem uodpornić się na zarażenie tęgoryjcem i nie wykazywać żadnych nietypowych objawów; jednakże, mogą one nadal zanieczyszczać środowisko poprzez wydalanie jaj w swoim kale.
Larwy tęgoryjca mogą migrować do skóry psów, w szczególności pomiędzy palcami, powodując podrażnienie skóry i swędzenie.
Leczenie tęgoryjca u psów i szczeniąt
Środki odrobaczające są stosowane w leczeniu tęgoryjca u szczeniąt i psów.
Szczenięta powinny być regularnie odrobaczane (co dwa tygodnie od urodzenia do 8 tygodnia życia).
Dorosłe psy, u których zdiagnozowano zarażenie tęgoryjcem, muszą otrzymać od lekarza weterynarii odpowiednie leki odrobaczające.
Leczenie ciężkiego zarażenia tęgoryjcem
W ciężkich przypadkach zarażenia tęgoryjcem, leczenie odrobaczające jest połączone z terapią wspomagającą, która może obejmować:
-
Leczenie płynami
-
Suplementację żelaza
-
Dietę wysokobiałkową
-
Możliwość transfuzji krwi w przypadku ciężkiej niedokrwistości
Tęgoryjce mogą w niektórych sytuacjach zagrażać życiu, zwłaszcza gdy szczeniak lub pies ma ciężką anemię. Opieka weterynaryjna jest niezbędna, aby utrzymać szczeniaka lub psa przy życiu, podczas gdy leki odrobaczające działają w celu zabicia obecnych tęgoryjców.
Zapobieganie tęgoryjcom u psów i szczeniąt
Szczenięta mają większe ryzyko zarażenia, ponieważ są bardziej podatne na wpływ środowiska i mogą zarazić się podczas karmienia od matki.
Z uwagi na wysokie ryzyko wystąpienia pasożytów jelitowych u szczeniąt, zaleca się wykonanie co najmniej czterech badań kału w celu sprawdzenia obecności pasożytów jelitowych, w tym tęgoryjców, w pierwszym roku życia, a następnie dwóch badań kału rocznie.
Szczenięta powinny również otrzymywać odpowiednie leki odrobaczające w wieku 2, 4, 6 i 8 tygodni.
Szczenięta powinny być następnie poddawane comiesięcznej profilaktyce w odpowiednim wieku, zalecanej przez lekarza weterynarii.
Dorosłe psy powinny mieć regularnie badany kał i być poddawane comiesięcznej profilaktyce przeciw robakom sercowym, która obejmuje również odrobaczanie tęgoryjców i innych robaków.
Czy ludzie mogą zarazić się tęgoryjcem od psów?
Tak, możesz zarazić się tęgoryjcem od swojego psa lub jakiegokolwiek innego psa. Tęgoryjce są uważane za zoonotyczne, co oznacza, że ludzie mogą zarazić się tęgoryjcami w postaci skórnej larwalnej migracji. Larwy tęgoryjca mogą wnikać w skórę człowieka i powodować bardzo swędzące zmiany.
W niektórych przypadkach larwy mogą migrować do jelit i powodować zapalenie jelit, co prowadzi do silnego bólu brzucha.
Zarażenie się tęgoryjcem przez psa nie jest częstym zjawiskiem, ale jest to jeden z powodów, dla których ważne jest regularne badanie kału psa i zbieranie jego stolca na podwórku po wypróżnieniu.
Featured Image: iStock.com/Marina Vedernikova