Whitehorse, miasto i stolica (od 1952) Jukonu, Kanada, położone nad rzeką Jukon (Lewes) tuż poniżej Kanionu Miles i dawnego Whitehorse Rapids (obecnie zatopione pod jeziorem Schwatka, utworzonym po 1958 przez zaporę wodną). W Jukonie mieści się siedziba Kanadyjskiej Królewskiej Policji Konnej (Royal Canadian Mounted Police) i jest ważnym ośrodkiem komunikacyjnym na autostradzie Alaska Highway, połączonym drogą lotniczą z głównymi miastami Ameryki Północnej. Od dawna jest bazą wypadową dla wędkarzy, myśliwych i traperów.
Nutana
Whitehorse, być może nazwane tak dlatego, że białe fale rwącej rzeki Whitehorse przypominały grzywy białych koni, zostało założone podczas gorączki złota Klondike (1897-98) jako centrum etapowe i dystrybucyjne; było głównym punktem żeglugi rzecznej i stało się północnym końcem trasy White Pass i Yukon Route (kolejowej) ze Skagway. W mieście znajduje się MacBride Museum of Yukon History, w którym zgromadzono pamiątki po pionierach, a także wiele zabytkowych budynków z bali, w tym Old Log Church Museum, dawny anglikański kościół parafialny, w którym na potrzeby koncertu w 1904 roku pisarz Robert W. Service (ówczesny sekretarz parafii) skomponował „Balladę o niebezpiecznym Danie McGrew”, ale z powodu jej rubasznego charakteru zrezygnował z jej recytacji. Podczas II Wojny Światowej Whitehorse stało się bazą budowlaną zarówno dla Alaska Highway (obsługującej szereg lotnisk) jak i dla rurociągu naftowego z Norman Wells na Terytoriach Północno-Zachodnich do lokalnej rafinerii (obecnie zamkniętej). Whitehorse zostało zarejestrowane jako miasto w 1950 r., a w 1971 r. jego obszar metropolitalny został powiększony w dolinie rzeki do 162 mil kwadratowych (420 km kwadratowych). Gospodarka górnicza, stymulowana w latach 50. przez federalny program budowy dróg i pomocy finansowej, podupadła w latach 80. Rząd i turystyka są głównymi filarami gospodarki, a populacja jest zwiększona przez sezonowy napływ turystów. Pop. (2006) 20,461; (2011) 23,276.