Wielkość dłoni to jedna z potencjalnych nieefektywności, którą można wykorzystać na rynku draftu, a kolejną zbadał w tym tygodniu Andrew Healy, profesor ekonomii z Loyola Marymount University, który napisał gościnny post na Football Perspective.
Badał on graczy draftowanych od 1998 do 2007 roku i odkrył, że w środkowych rundach draftu „gracze spoza tradycyjnych silnych konferencji mieli ponad dwukrotnie większe szanse na zdobycie Pro Bowl niż gracze z najbardziej znanych programów”. Było to szczególnie prawdziwe w przypadku graczy defensywnych, takich jak Jared Allen (Idaho State) i Robert Mathis (Alabama A&M).
Drużyny nadal wybierały graczy z dużych konferencji pomimo sukcesów graczy z małych uczelni, a Mr. Healy zasugerował, że powodem była „awersja do ryzyka”, błądzenie po stronie konwencjonalnego, ta sama tendencja, która sprawia, że trenerzy są konserwatywni na czwartym dole i krótkim.
Ale okazja dla zespołów do kapitalizacji na tej nieefektywności mogła się skończyć. Od 2008 roku, główne uczelnie dostarczyły większość z obrońców gwiazd po trzeciej rundzie draftu. Pan Healy spekulował, że lepszy scouting graczy ze szkół średnich „oznacza, że wielcy gracze są teraz mniej prawdopodobne, aby być w małych szkołach w pierwszej kolejności.”
.