Końskie gwiazdy największego objazdowego cyrku konnego na świecie nie tylko żyją w dostatku; żyją szczęśliwie, a to jest priorytetem twórców. Sprawdźcie kilka zwariowanych faktów i pięknych zdjęć!
Przynosimy Wam kolejny rozdział naszego ekskluzywnego spojrzenia zza kulis na Cavalia’s Odysseo: konne show cyrkowe, które od pięciu lat zachwyca miasta w całym kraju. Horse Nation otrzymało ekskluzywny dostęp za kulisy i zobaczyliśmy, jak szczęśliwe są te konie. ICYMI: Część 1: Raising the World’s Largest Tent
Myślałam, że może kiedy zespół public relations Cavalii powiedział, że będzie „przybycie po czerwonym dywanie” dla koni wysyłanych w zeszłym tygodniu, to był jakiś rodzaj ogólnego wewnętrznego języka dla foto-op. Ale nie, rzeczywisty czerwony dywan został rozwinięty z rampy załadunkowej luksusowej przyczepy transportowej do wielkiego białego namiotu, który konie nazywają domem przez większą część roku.
(Wszystkie zdjęcia autorstwa Lorraine Jackson.)
Kiedy konie są wysyłane, przyjeżdżają w liczbie 8-10 na raz, z przesuniętym czasem wysyłki, tak że są gotowe ręce dla każdego konia natychmiast, i żaden koń nie musi siedzieć na przyczepie czekając na rozładunek. Konie nigdy nie podróżują dalej niż 12 godzin na raz; jeśli dwa miejsca pokazów są od siebie bardziej oddalone, konie zamiast tego lecą samolotem.
W Odysseo jest 65 koni i 40 ludzi, a każdy koń jest przypisany do jeźdźca, który spędza z nim wiele godzin każdego dnia w roku, z wyjątkiem sytuacji, gdy konie są na wakacyjnym turnusie między pokazami (minimum 10 dni). Oprócz 65 koni w pokazie, są też konie, które są w treningu, ale nie są gotowe do występu.
Majolie Nadeau zaprasza swojego wieloletniego partnera w pokazie z jego boksu na wizytę.
Choć atmosfera, do której trzeba się dostosować, jest bardzo dobra. Każdy koń dostaje szerokie możliwości w ciągu dnia na trening, zabawę, grupowy turnout (dostępny zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz) i różne inne formy ćwiczeń. Harmonogram karmienia jest zoptymalizowany pod kątem zdrowia układu pokarmowego (wiele małych karmień dziennie), a konie mają stajennych, weterynarzy i kowali obecnych lub dostępnych od 7 rano do 11 wieczorem.
Rozmawiałem z wieloma reżyserami i wykonawcami z show, i wszyscy podkreślali na swój sposób, że potrzeby koni są najważniejsze i nie ma żadnej tolerancji dla twardych rąk, długich godzin lub wątpliwych metod, jeśli chodzi o konie. To obejmuje zakaz stosowania pomocy używanych przez jeźdźców wyczynowych, takich jak ostrogi, bicze i wiele stylów bitów.
„To bardzo spokojny pokaz” – powiedział mi Normand Latourelle. „Kiedy zaczynasz wprowadzać konie na scenę, masz dwa wyjścia. Widziałem wiele imprez konnych, gdzie ludzie nie są delikatni w stosunku do koni. Bardzo łatwo można znęcać się nad koniem. My dokonaliśmy wyboru, by być delikatnymi dla koni i to się bardzo opłaca: na naszej scenie zobaczysz szczęśliwe konie.”
Jeden z wykonawców zabrał mnie również na prywatną wycieczkę po tack roomie, w którym znajduje się około dwóch tuzinów siodeł ujeżdżeniowych, kilka siodeł do trików, rzymskie poduszki do jazdy (niezwykle trwałe, miękkie poduszki do jazdy na gołym grzbiecie, które pozwalają jeźdźcom stać na koniu bez obciążania końskich pleców) oraz ściana wypełniona po brzegi uzdy dla każdego konia. Spojrzałem na każdą uzdę na ścianie, a co najmniej połowa z nich to podwójnie połączone grube wędzidła, z resztą będącą jakąś wariacją na ten temat, plus kilka bezgryzowych uzdy. Nie było wśród nich ani jednego wątpliwego bitu.
Wykonawcy dali nam również szybką zajawkę jednego z segmentów pokazu, w którym konie pracują na wolności z trenerem dającym im wskazówki głosowe i fizyczne. Konie były figlarne, interaktywne i niedoskonałe. To były reaktywne, czujące konie, a nie zombie wykonujące polecenia. Widziałam wiele koni wykonujących „sztuczki”, ale nie na to kładzie się tu nacisk. Pokaz jest tak naprawdę o koniu w jego naturalnym stanie, a wykonawcy, choreografowie i dyrektorzy artystyczni ciężko pracowali, aby to utrzymać.
Może najbardziej zaskakującą rzeczą, jakiej się dowiedziałam o szeregu koni w pokazie – które wahają się od koni ćwierćkrwi do arabów do czystych hiszpańskich importów – jest to, że prawie połowa z nich to ogiery, a pozostałe konie to wałachy. Ze względu na brak klaczy, chłopcy są w stanie doskonale się ze sobą dogadywać, nawet na wolności. Naprawdę, można zobaczyć tę stronę końskiego zachowania, której nawet najbardziej wytrawni i długoletni jeźdźcy nie widzą często w długiej karierze: ogiery i wałachy poruszające się, występujące i współdziałające jako grupa z całą tą dynamiką.
Utah to mały rynek, a twórcy przyznają, że to jeden z najmniejszych rynków, jakie kiedykolwiek wystawili na pokaz. Wielu mieszkańców było nieco zszokowanych ceną wydarzenia w porównaniu do innych pokazów cyrkowych, ale kiedy spojrzysz na to z perspektywy czasu, różnica, za którą płacisz, to całodobowa opieka, rozpieszczanie i jakość życia dla zwierzęcych wykonawców, różnica wydaje się być tego warta.
„Możesz zobaczyć różne osobowości koni, które wychodzą w tym akcie, ponieważ są końmi i wolno im być wolnymi. To jest to, co naprawdę tutaj kochamy.”
Zostańcie na bieżąco z naszą wewnętrzną zajawką Cavalii, jako że w przyszłym tygodniu przedstawimy wam niektórych z niesamowitych ludzkich wykonawców i powiemy wam jak doszli do bycia innymi gwiazdami w największym końskim cyrku na świecie!
Lorraine przejmie Instagram Horse Nation pod adresem @go_riding DZISIAJ, 20 kwietnia, zaczynając około 11:00 czasu wschodniego, aby przynieść nam na żywo zakulisowe zdjęcia z Cavalii! Podążajcie za nami i nie przegapcie żadnego zdjęcia!