Niektóre wspólne objawy ASD są również objawami innych chorób psychicznych. Może to być mylące. Zawsze warto porozmawiać z lekarzem w przypadku niepokoju o dziecko lub zauważenia zmiany w sposobie jego zachowania lub odczuwania. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy nowe zachowania nie uległy poprawie w ramach aktualnego programu leczenia ASD. Lekarz może również chcieć sprawdzić, czy z tymi zachowaniami nie wiąże się jakiś problem medyczny. Na przykład zachowanie takie jak „uderzanie głową” u dziecka z ASD, które jest niewerbalne, może być związane z bólem (infekcja ucha, ból zęba).
Oto niektóre z chorób psychicznych, które są bardziej powszechne u osób z ASD.
Zaburzenia lękowe
Zaburzenia lękowe są bardzo powszechne u osób z ASD. Dziecko z zaburzeniami lękowymi będzie się bardzo martwić lub bać bez wyraźnego powodu. Dzieci „lepiej funkcjonujące” mają większe szanse na wystąpienie zaburzeń lękowych.
Nie jesteśmy pewni, dlaczego ASD i lęk tak często występują razem. Istnieje kilka różnych pomysłów na to, jak mogą być one powiązane. Na przykład, zmiany w mózgu, które powodują ASD, mogą również powodować lęk. Mogą też istnieć geny, które łączą zarówno ASD, jak i lęk. Innym pomysłem jest to, że lęk może być związany z umiejętnościami społecznymi i problemami z komunikacją u osób z ASD. Osoba z ASD może doświadczać lęku społecznego i unikać sytuacji społecznych z powodu negatywnych doświadczeń, takich jak zastraszanie. W przeszłości sądziliśmy, że osoby z ASD po prostu nie zdawały sobie sprawy z tego, że mają problemy społeczne. Jednak aktualne badania sugerują, że wiele młodych osób z ASD jest bardzo świadomych swojej odmienności. Chcą one wchodzić w interakcje z innymi, ale nie potrafią lub nie wiedzą, jak to robić w odpowiedni sposób. W rezultacie młode osoby z ASD mogą czuć się samotne, co może prowadzić do stanów lękowych i depresji.
Zaburzenia lękowe, które najczęściej występują u dzieci z ASD, to:
- zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne
- zaburzenia lękowe uogólnione
- zaburzenia lękowe społeczne
- fobia specyficzna
- zaburzenia lękowe związane z separacją.
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne lub OCD składa się z dwóch różnych części: obsesji i kompulsji. Obsesje to myśli, pomysły lub potrzeby, które zazwyczaj są niepokojące i mogą być trudne do opanowania przez dziecko. Mogą wydawać się bardzo dziwne lub dotyczyć rzeczy, o których dziecko normalnie by nie pomyślało. Obsesje mogą powodować wiele niepokoju dla dziecka i jego rodziny.
Kompulsje to rzeczy, które dziecko robi, aby zmniejszyć swoje uczucia niepokoju. Na przykład, jeśli dziecko ma obsesje na punkcie zachorowania, może często myć ręce. Kompulsje pochłaniają dużo czasu i wpływają na sposób życia dziecka. Może ono unikać rzeczy lub sytuacji, które wywołują obsesje lub kompulsje. Dzieci cierpiące na OCD mogą nie dostrzegać, że ich obsesje lub kompulsje są nieuzasadnione.
OCD wykazuje pewne cechy wspólne z ASD. Na przykład, trudno jest odróżnić kompulsje w OCD od powtarzających się, sztywnych, rytualnych zachowań, które są powszechne w ASD. Te powtarzające się zachowania mogą obejmować ruchy ciała, a sztywne zachowania obejmują potrzebę powtarzalności lub rutyny. Różnica między tymi dwoma zaburzeniami polega na tym, jak dziecko się z nimi czuje. Powtarzające się zachowania lub rytuały w ASD mogą dawać komfort lub przyjemność, natomiast kompulsje w OCD nie. Ponadto czasami trudno jest odróżnić specyficzne zainteresowania występujące w ASD od natręctw występujących w OCD. Jedna z różnic polega na tym, że obsesje to myśli, które często są niepokojące i trudne do powstrzymania (np. obawa przed zarazkami). Specyficzne i intensywne zainteresowania w ASD są często przyjemne (na przykład: rozmowa i myślenie o rozkładach jazdy promów). Ocena tego rodzaju zachowań u dzieci z ASD może być trudna. U dzieci z ASD można zdiagnozować OCD, jeśli mają więcej kompulsji niż zwykle w przypadku ASD lub jeśli kompulsje ostatnio się zmieniły i wpływają na ich zdolność do codziennego funkcjonowania.
Uogólnione zaburzenie lękowe (GAD) sprawia, że dziecko przez długi czas bardzo martwi się o codzienne sprawy. Dziecko może czuć się tak, jakby nie mogło kontrolować lub powstrzymać swoich zmartwień, a to wpływa na jego życie w znacznym stopniu. GAD może wpływać na koncentrację i pamięć. Nie zawsze można stwierdzić, kiedy dziecko się martwi, ale istnieje wiele innych oznak GAD. Powszechne oznaki to bóle głowy, brzucha, obolałe mięśnie, drażliwość, niepokój i zmęczenie, a także unikanie rzeczy lub sytuacji. Jeśli Twoje dziecko wykazuje objawy fizyczne, zawsze ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem. Lekarz może upewnić się, że przyczyną objawów nie jest problem medyczny.
Fobia (czasami nazywana fobią prostą lub specyficzną) to strach przed pewną rzeczą lub sytuacją. Strach ten trwa przez długi czas i powoduje wiele przykrości. Zmienia również sposób życia dziecka, ponieważ ciężko pracuje, aby uniknąć tego, czego się boi. Najczęstsze fobie u dzieci z ASD to zastrzyki, tłum i głośne dźwięki. Dzieci z ASD mogą mieć również bardziej nietypowe lęki (lęk przed spłukiwaniem toalety, suszarką do rąk, kąpielą, rozmową przez telefon), które mogą być związane z wrażliwością sensoryczną lub lękiem społecznym. Małe dzieci mogą nie widzieć, że ich strach jest nieuzasadniony.
Zaburzenie lęku separacyjnego sprawia, że dzieci czują się bardzo niespokojne, kiedy opuszczają dom lub oddzielają się od opiekunów, takich jak rodzice lub rodzeństwo. Oczywiście, jest to normalne dla dzieci, aby czuć się trochę niepokoju, gdy oddzielone od opiekunów, zwłaszcza w młodym wieku. Ale, z zaburzeniami lęku separacyjnego, dziecko może czuć się znacznie bardziej niespokojny lub przestraszony niż można się spodziewać. Zaburzenie to może trwać przez długi czas i utrudniać udział w codziennych czynnościach, takich jak przedszkole, szkoła i zajęcia pozalekcyjne. Może również sprawić, że dziecko będzie się bało, że coś strasznego stanie się jego opiekunowi lub jemu samemu, gdy zostanie rozdzielone. Dziecko może odmówić pójścia do szkoły, bardzo bać się zostać samo lub mieć koszmary związane z rozłąką.
Zaburzenia koncentracji uwagi/nadpobudliwość psychoruchowa (ADHD)
ADHD wpływa na sposób, w jaki Twoje dziecko działa lub zachowuje się. Charakteryzuje się dwiema różnymi grupami objawów: nadpobudliwością (nadmierną aktywnością) i nieuwagą (trudnością w zwracaniu uwagi)
Niektóre symptomy ADHD, takie jak nadpobudliwość i brak uwagi, są powszechne w ASD. Objawy ASD i ADHD mogą się również nakładać. Na przykład, dzieci z ASD mogą mieć trudności z nawiązywaniem kontaktu wzrokowego, dzieleniem uwagi z innymi i reagowaniem na swoje imię. Różnica między ADHD a ASD polega na przyczynie nieuwagi. Na przykład, w przypadku ASD brak uwagi może wynikać z mniejszego zainteresowania sytuacją społeczną. Dzieciom może być trudniej poruszać się w codziennym życiu, jeśli mają zarówno ASD, jak i objawy ADHD.
Depresja
Depresja jest chorobą psychiczną, która wpływa na nastrój dziecka przez długi czas. Dziecko może czuć się bardzo smutne, winne, drażliwe lub pozbawione nadziei. Może mieć trudności z koncentracją i cieszeniem się rzeczami, które kiedyś lubiło. Depresja może również sprawić, że będą się czuły bardzo zmęczone i wpływać na sposób, w jaki śpią i jedzą.
Podobnie jak w przypadku zaburzeń lękowych, może istnieć związek między umiejętnościami społecznymi a problemami z nastrojem. U dzieci z ASD objawy depresji są bardziej prawdopodobne, ponieważ stają się one bardziej świadome swoich problemów z umiejętnościami społecznymi. Depresja może rozwinąć się z powodu długotrwałego lęku społecznego. Jest to jeden z powodów, dla których tak ważne jest uzyskanie pomocy dla dzieci z problemami w zakresie umiejętności społecznych i lękiem.
Schizofrenia
Ta choroba psychiczna wpływa na sposób myślenia dziecka.
Objawy schizofrenii obejmują:
- halucynacje (odczuwanie czegoś, czego nie ma)
- złudzenia (silna wiara w coś, co nie jest prawdą)
- zniekształcone myśli
- zniekształcona mowa
- problemy z wyrażaniem emocji
- trudności w prowadzeniu rozmowy
- nie cieszenie się czynnościami, które wcześniej sprawiały im przyjemność
.