PoczątkiEdit
Co najmniej dziewięciu urodzonych za granicą graczy zagrało w inauguracyjnym sezonie NFL, sezonie 1920. Wśród nich byli:
- Niemieccy bracia John Nesser i Phil Nesser dla Columbus Panhandles. Byli oni częścią Nesser Brothers, jednej z najsłynniejszych rodzin futbolu amerykańskiego początku XX wieku.
- Kanadyjczyk Tommy Hughitt, zawodnik i trener Buffalo All-Americans. Gwiazda drużyny futbolowej Michigan Wolverines, zanim dołączył do NFL, został wybrany przez George’a Halasa do All-Pro Team w 1922 roku. Jako główny trener Buffalo, poprowadził drużynę do 34 zwycięstw, 15 porażek i 7 remisów w latach 1920-1924.
- Irishman Bob Nash dla Akron Pros. Przyczynił się do kilku pierwszych wydarzeń w historii NFL, w tym jako pierwszy gracz, który zdobył przyłożenie po odzyskaniu potknięcia, a później był pierwszym kapitanem New York Giants. Był także częścią pierwszego handlu graczem między zespołami ligowymi, kiedy został sprzedany do Buffalo All-Americans przed meczem w 1920 roku za 300 USD (równowartość 3 829 USD w 2019 roku) i pięć procent wpływów z bramy.
Hispanics and Latin AmericansEdit
Pierwszym Latynosem, który grał w NFL, był Ignacio Saturnino „Lou” Molinet, Kubańczyk, który podpisał i grał z Frankford Yellow Jackets w 1927 roku. Jego kontrakt został przekazany do Pro Football Hall of Fame przez jego córkę w 2000 roku. Po Molinet byli bracia Jess Rodriguez i Kelly Rodriguez z Hiszpanii; Jess był tailback dla Buffalo Bisons w 1929 roku, podczas gdy Kelly grał dla Yellow Jackets i Minneapolis Red Jackets w 1930 roku.
W 1944 roku, Philadelphia Eagles draftu Steve Van Buren, halfback, który urodził się w La Ceiba, Honduras, z amerykańskiego ojca i hiszpańskiej matki. Grał dla Eagles przez osiem sezonów i odszedł na emeryturę jako lider kariery NFL w próbach pędzenia, jardów pędzących i przyłożeń pędzących. Van Buren stał się pierwszym Latynosem wprowadzonym do Pro Football Hall of Fame w 1965 r.
W 1948 r. Los Angeles Rams wybrali Toma Fearsa. Fears urodził się w Guadalajarze, w Meksyku, z amerykańskiego ojca i meksykańskiej matki. Prowadził grę Rams w odbiorze jako split end od 1948 do 1956 roku, zdobywając mistrzostwo NFL z drużyną w 1951 roku. Później został pierwszym latynoskim głównym trenerem w NFL, służąc jako główny trener New Orleans Saints od ich inauguracji w 1967 do 1970 roku. Fears został wprowadzony do Pro Football Hall of Fame w 1970 roku.1994 Arizona Cardinals podpisać QB Eduardo „Zeus” González, grał w college’u z zespołem Condores, z National Autonomous University of Mexico UNAM w Mexico City. 1990 i 1991 MVP Player, QB z więcej jardów na powietrze, jak jeden z meczów sezonu regularnego, z więcej jardów przez powietrze vs Ginda y Blanco z IPN, rzucić więcej niż 500yds na powietrze. Niech iść w tym samym roku. Po 2 latach w 1996 roku podpisał nowy kontrakt z Cardinals of Palermo we Włoszech w Golden League. A na koniec sezonu przedstawił projekt, aby po raz pierwszy wystąpić z reprezentacją Włoch w jednej z najważniejszych gier w Meksyku zwanej „Tazón Azteca”, która jest obchodzona co roku na zakończenie sezonu w tym kraju. Jest także pierwszym QB Meksyku, który zagrał przeciwko reprezentacji Meksyku 1996.
EuropejczycyEdit
Kilku rodowitych Europejczyków zagrało w inauguracyjnym sezonie NFL w 1920 roku, w tym fullback John Barsha z Rosji, tackle John Kvist ze Szwecji, end Bob Nash z Irlandii oraz niemieccy bracia John i Phil Nesser. Później Bronko Nagurski podpisał kontrakt z Chicago Bears. Chociaż urodził się w Kanadzie, był synem ukraińskich imigrantów i był dobrze znany ze swojego ukraińskiego dziedzictwa. Urodzony jako Bronislau Nagurski, stał się sławny dzięki swojej niezwykłej sile i mocy jako fullback i linebacker dla Bears w latach 1930.
Fullback Ace Gutowsky z Komołty, Imperium Rosyjskie, grał dla Detroit Lions od 1932 do 1938 i stał się liderem kariery franczyzy w pędzących jardach. Współczesne źródła podają, że Gutowsky ustanowił również rekord NFL w liczbie przepychanych jardów w karierze – 3399 w 1939 roku jako członek Brooklyn Dodgers.
W 1950 roku San Francisco 49ers wykorzystali swój pierwszy wybór w drafcie jako franczyza NFL na Leo Nomelliniego, obrońcę z University of Minnesota, który urodził się w Lucca we Włoszech i przeniósł się do Chicago w młodym wieku. Nomellini grał w drużynie 49ers aż do przejścia na emeryturę w 1963 roku, po 10 zaproszeniach do Pro Bowl i dziewięciu nominacjach do All-Pro. W 1969 roku został włączony do Pro Football Hall of Fame, a w 1979 roku do Italian American Sports Hall of Fame.
Garo Yepremian, urodzony w Larnace na Cyprze, był strzelcem wyborowym w Detroit Lions, Miami Dolphins, New Orleans Saints i Tampa Bay Buccaneers podczas kariery trwającej od 1966 do 1981 roku. Wygrał dwa Super Bowls i był dwukrotnie wybierany do Pro Bowl z Dolphins, jest też członkiem NFL 1970s All-Decade Team. Ale Yepremian może być najlepiej zapamiętany za błąd podczas zwycięstwa Delfinów w Super Bowl VII, w którym jego próba podania piłki po zablokowanej próbie zdobycia bramki zakończyła się fumble zwróconym na 49 jardów i jedynym przyłożeniem Washington Redskins w meczu.
Skandynawia wyprodukowała dwóch samotnych, ekskluzywnych placekickerów w Pro Football Hall of Fame. Jan Stenerud przybył z Fetsund w Norwegii do Stanów Zjednoczonych dzięki stypendium narciarskiemu na Montana State University. Tam nauczył się rzucać piłką i został wybrany przez Kansas City Chiefs w drafcie AFL w 1966 roku. Rozegrał 19 sezonów w AFL i NFL w drużynach Chiefs, Green Bay Packers i Minnesota Vikings i strzelił rekordową wówczas liczbę 373 bramek z pola. Morten Andersen, urodzony w Kopenhadze w Danii, rozegrał 25 sezonów w NFL dla pięciu różnych drużyn. Nazywany „Wielkim Duńczykiem”, jest liderem kariery w NFL w ilości wykonanych i próbowanych rzutów z pola, rozegranych spotkań i zdobytych punktów. Odszedł na emeryturę jako lider w punktach zdobytych dla New Orleans Saints i Atlanta Falcons.
Urodzony w Anglii John Smith grał dla New England Patriots od 1974 do 1983 roku. Chociaż dwukrotnie prowadził ligę w punktacji i został zaproszony do Pro Bowl w 1980 roku, jest najbardziej znany z kopnięcia zwycięskiego gola przeciwko Miami Dolphins w 1982 roku w słynnym Snowplow Game. Innymi godnymi uwagi Anglikami są Atlanta Falcons placekicker Mick Luckhurst, który poszedł na prezentację Channel 4’s NFL zasięg w brytyjskiej telewizji od 1987 do 1991 roku, dwukrotny Pro Bowl defensywny koniec Osi Umenyiora i były Eagles running back Jay Ajayi. Podczas gdy z Miami Dolphins w 2016 r., Urodzony w Londynie Ajayi stał się czwartym graczem w historii NFL, aby pędzić na 200 lub więcej jardów trzy razy w sezonie. Stał się również pierwszym urodzonym w Londynie graczem skill position, który zagrał w swoim rodzinnym mieście, kiedy Dolphins zmierzyli się z Saints w NFL International Series na stadionie Wembley w 2017 roku.
Pacific IslandersEdit
W ostatnich dekadach Polinezyjczycy – w szczególności Samoańczycy – znaleźli wielki sukces w NFL, tak bardzo, że wyspa Samoa Amerykańskiego została określona jako „Wyspa Futbolu” przez osoby z zewnątrz. Według Forbes w 2015 roku, Samoański mężczyzna miał 56 razy większe szanse na grę w NFL niż mężczyzna nie będący Samoańczykiem.
Samoańczycy zaczęli odciskać swoje piętno w NFL w latach 70. z graczami takimi jak Jack „The Throwin' Samoan” Thompson i pochodzący z Pago Pago Mosi Tatupu. Thompson był pierwszym polinezyjskim rozgrywającym w NFL, a Tatupu został zaproszony do Pro Bowl w 1986 roku jako gracz drużyn specjalnych. Obecny gracz NFL i pochodzący z Samoa Amerykańskiego Mike Iupati został zaproszony do czterech Pro Bowls jako ofensywny strażnik.
Vai Sikahema był pierwszym rodowitym Tonga w NFL. Prowadził ligę w liczbie jardów powrotnych punt w 1986 i 1987 roku, grając dla St. Louis Cardinals. Kuzyn Sikahemy, Taitusi „Deuce” Lutui, również pochodzący z Tonga, rozegrał później siedem sezonów w NFL jako ofensywny strażnik. W Super Bowl XLIII wystąpiło dwóch tongańskich ofensywnych strażników w Lutui dla Cardinals i Chris Kemoeatu dla Steelers.
The Polynesian Football Hall of Fame została założona w 2013 roku, aby uhonorować największych graczy, trenerów i współpracowników pochodzenia polinezyjskiego w historii futbolu. Rdzennie polinezyjscy gracze NFL, którzy zostali zaindukowani, obejmują Thompsona, Tatupu, Sikahema, Nowozelandczyka Riki Ellison, a także Samoańczyków Jesse Sapolu i Maa Tanuvasa. Tonganczyk Ma’ake Kemoeatu, kuzyn Chrisa, został ogłoszony jako kandydat do klasy 2018.
AsiansEdit
Placekicker John Lee był pierwszym Azjatą draftowanym w NFL. Urodził się w Seulu, w Korei Południowej. Czteroletni kontrakt na 900 000 dolarów, który podpisał z Cardinals w 1986 roku, był najbogatszym w historii NFL dla kickera. Chociaż odnosił sukcesy w college’u w UCLA Bruins, w NFL wytrzymał tylko jeden sezon.
Jednym z najbardziej popularnych graczy urodzonych w Azji w historii NFL jest Hines Ward. Urodzony w Seulu z koreańskiej matki i afroamerykańskiego żołnierza, Ward rozegrał 14 sezonów dla Pittsburgh Steelers w latach 1998-2011, a obecnie jest trenerem w NFL. Podczas swojej kariery wygrał dwa Super Bowls, został zaproszony do czterech Pro Bowls i ustanowił wiele rekordów Steelers franchise przyjmowania.
AfrykanieEdit
W 1984 roku, Obed Ariri z Owerri, Nigeria, ustanowił Tampa Bay Buccaneers franchise jednosezonowe rekordy dla field goals (19 z 26) i punktów (95). Ariri również zachęcał kolegów Nigeria rodzimych Donald Igwebuike spróbować jako kicker dla zespołu piłkarskiego Clemson Tigers. Buccaneers zwolnili Aririego po sezonie 1984 i podpisali kontrakt z Igwebuike, który stał się liderem kariery w Tampa Bay w ilości zdobytych bramek i punktów. Późniejszy przedstawiciel Nigerii był fullback Christian Okoye z Enugu, który stał się sławny jako „Nigeryjski Koszmar” z powodu jego potężnego stylu biegania i zdolności do łamania pułapek.
Piłkarze reprezentujący Afrykę od sezonu 2017 to pochodzący z Kenii Daniel Adongo dla Indianapolis Colts jako Outside Linebacker, pochodzący z Liberii Tamba Hali, pięciokrotny Pro Bowl outside linebacker dla Kansas City Chiefs, i pochodzący z Ghany Ezekiel „Ziggy” Ansah, defensywny koniec Detroit Lions. Mimo młodego wieku, Ansah został nazwany jednym z najbardziej wpływowych i największych Afrykańczyków grających w NFL. Ansah został zaproszony do Pro Bowl w 2015 roku po odnotowaniu 14,5 sacków i wymuszeniu czterech fumbles.
AustralijczycyEdit
Ostatnie sezony widziały przypływ Australijczyków w NFL głównie na pozycji puntera. Ponieważ punting jest ważnym aspektem Australian rules football, wielu graczy, którzy nie nadają się do fizycznej gry w tej lidze, było w stanie znaleźć sukces w futbolu amerykańskim. Pierwszym Australijczykiem w NFL był pochodzący z Melbourne Colin Ridgeway, punter, który rozegrał jeden sezon w Dallas Cowboys w 1965 roku. Pierwszym, który spędził znaczący czas w lidze był Darren Bennett, który był punterem w San Diego Chargers i Minnesota Vikings od 1995 do 2005 roku. Przypisuje mu się, że utorował drogę do wzrostu liczby australijskich punterów w NFL, do których należą Ben Graham, Matt McBriar, Brad Wing, Saverio Rocca, Jordan Berry i Lac Edwards.
Defensive tackle Colin Scotts był pierwszym Australijczykiem, który został wybrany do NFL, wybrany przez Cardinals w trzeciej rundzie draftu z 1987 roku. W 2015 roku piłkarz ligi rugby Jarryd Hayne z Sydney podpisał z San Francisco 49ers jako niezatrudniony wolny agent. Odegrał ograniczoną rolę w ośmiu grach dla 49ers jako running back i punt returner przed powrotem do Australii, aby wznowić swoją karierę rugby. Pomimo krótkiej kariery Hayne’a w NFL, Szkoci przypisują mu zasługę w zwiększeniu popularności futbolu amerykańskiego w Australii.
KanadyjczycyEdit
Kanadyjczycy stanowią najbardziej znaczące pojedyncze źródło urodzonych za granicą graczy NFL, ze względu na bliskie więzi geograficzne, językowe, gospodarcze i kulturowe między Kanadą a Stanami Zjednoczonymi. Co najważniejsze, Kanadyjczycy grają w swój własny krajowy kod futbolu gridiron, znany jako futbol kanadyjski, i mają swój własny profesjonalny odpowiednik NFL, Kanadyjską Ligę Futbolową (CFL). Ponieważ te dwa sporty są bardzo podobne, amerykańscy i kanadyjscy zawodnicy regularnie przechodzą między tymi dwoma ligami. Kanadyjczycy grali w NFL od jej pierwszego sezonu, kiedy to Jim Bryant, Perce Wilson i Tommy Hughitt dopasowali się.