Hey Dan Deacon! Als je een video maakt waarin een CGI-hagedis met een dik Long Island-accent zeurt over willekeurige objecten die voorbij zweven, moet je er wel rekening mee houden dat mensen denken dat je aan de LSD zit. Zelfs als je dat niet bent, is het een begrijpelijke fout. En je zult een stuk gelukkiger zijn als je nooit, maar dan ook nooit, YouTube-commentaren leest.
Als je “Drinking Out of Cups”, de verbijsterende en hilarische video van Deacon en Liam Lynch uit 2006, nog nooit hebt gezien, doe jezelf dan een plezier. De clip heeft de laatste tijd een beetje aandacht gekregen. Komiek Sarah Silverman postte het op haar Twitter met deze opmerking: “Dan Deacon trips on acid.” Het kreeg zelfs een shout out op radio gastheer Opie & Anthony’s show. En op dit moment is de video al bijna drie miljoen keer bekeken op YouTube. Dat zijn nog eens Soulja Boy-nummers!
Recentelijk stuurde Deacon een MySpace-bulletin uit waarin hij een paar feiten over de productie van de video ophelderde. Zoals dit: “IK WAS NIET AAN DE LSD TIJDENS HET MAKEN VAN DEZE VIDEO”. En dit: “I RECORDED THE TRACK 100% SOBER”
Het hele betoog is bijna net zo vermakelijk als de video zelf. Kijk hieronder voor de video en voor Deacon’s MySpace bulletin.
*de video voor ‘drinking out of cups’ (2003 meetle mice) lijkt weer viral te gaan, dit keer in de comedy wereld. sara silverman postte hem op haar twitter en ‘opie and anthony’ bespraken hem in hun radioshow. er is een verbazingwekkende hoeveelheid desinformatie en compleet verkeerde informatie over dit stuk en ik wil gewoon wat dingen ophelderen.
in 2002 heb ik mezelf opgenomen terwijl ik televisie keek, met het geluid uit, terwijl ik een personage speelde dat de long island cultuur moest belichamen (waar ik ben opgegroeid). ik gebruikte GEEN acid toen ik dit stuk maakte. ik heb nog NOOIT ACID gebruikt.
terwijl ik geen probleem heb met psychedelica en denk dat ze belangrijk zijn voor de menselijke cultuur, wil ik wel dat bekend is dat ik geen psychedelica of drugs gebruikte toen ik dit stuk maakte. het was allemaal stream of conscience, reageren op het kijken naar de tv, het veranderen van de kanalen, met het geluid van, praten met het alsof het een persoon die communiceert terug naar mij.
het nummer stond op mijn 2003 album meetle mice. in 2005 of 2006 liam lynch kwam over de track als het werd doorgegeven op message boards en file sharing sites. hij contacteerde me over het maken van een video voor het en over het gebruik van mijn nummer ‘big big big big’ als de theme song van zijn podcast show. Ik hou van Liams werk en heb natuurlijk ja gezegd. De video is zo populair geworden dat ik fanmail krijg van soldaten in Irak, blog over mijn beroemde komieken en hij is 2,8 miljoen keer bekeken op youtube.
Dit is allemaal geweldig en zo, maar ik wil dat mensen weten dat deze video is gemaakt zonder drugs of LSD. Ik ben blij dat mensen de video goed vinden, maar laat dit heel duidelijk zijn:
1. I WAS NOT ON ACID WHILE MAKING THIS VIDEO
2. I WAS NOT LOCKED IN THE CLOSED AND BE BE BE RECORDED
3. I RECORDED THE TRACK 100% SOBER
4. I USED THE TRACK A SCHOOL PROJECT AS A SOLO VOICE/PEPE PIECE
5. Ik heb nog NOOIT ACID gedronken, en zoals JEFF LEWIS, NEE IK WIL GEEN ACID, DANK JE
6. JA, DAT IS MIJ TALKEN EN IK HEB HET GEDRAGEN
7. HET IS EEN CHARACTER DIE SATIRIZING LONG ISLAND STEREOTYPES
8. THE SONG CAMP CAMP OUT IN 2003
9.
Het is echt krankzinnig voor mij dat ik het onderwerp ben geweest van twee afzonderlijke virale video’s die tegelijkertijd bestaan binnen en buiten mijn muziekcarrière. Het internet is een vreemde plek. Ik weet niet echt hoe ik me voel over dit soort dingen. Hoewel mijn werk vreemd en een beetje “experimenteel” is, is het niet zo vreemd of zo “experimenteel” dat het zoveel verwarring en verbijstering zou moeten veroorzaken bij het mainstream publiek dat het tegenkomt.
hoe dan ook, bedankt dat je de tijd hebt genomen om dit te lezen. neem het alsjeblieft voor me op als je op message boards of youtube comment sections of waar dan ook ziet dat er wordt beweerd dat ik acid heb gebruikt tijdens het maken van dat stuk. ik heb het stuk gemaakt om grappig te zijn en een stukje absurde humor. het is geredigeerd en met zorg gemaakt. ook al lijkt het een hersenloze ratel, er is tijd en moeite in gestoken om het te maken. als dat reclame maakt of afleidt van het stuk, dan zij dat zo, het was niet bedoeld als een processtuk en ik had nooit gedacht dat ik het zou uitleggen of dat het zou worden gezien door bijna 3 miljoen mensen.
Ik denk dat ik blij moet zijn dat zoveel mensen het leuk vinden. Maar om steeds maar weer te moeten zeggen dat ik aan de LSD zat, doet afbreuk aan het creatieve proces dat ik in het stuk heb gestoken. Ik weet niet of ik mijn punt wel duidelijk maak, maar ik ben het beu dit te schrijven en moet weer aan het werk met Whartscape. Veel liefs allemaal.
dan deacon