In het kleine Zuid-Iraakse stadje Qurna staat aan de oever van de Tigris een ongewoon heiligdom: een kleine, dode boom, beschermd door lage bakstenen muren en omgeven door een betonnen plein. Volgens de plaatselijke legende is deze boom de Boom van de Kennis van Goed en Kwaad, waarvan Eva at in de Hof van Eden.
Qurna (ook gespeld als Qurnah, en uitgesproken als “gurna”) staat al eeuwenlang in de reisverslagen vermeld als de plaats waar de grote rivieren de Tigris en de Eufraat samenkomen en een paar kilometer samenvloeien alvorens uit te monden in de Perzische Golf. De Tigris en de Eufraat zijn twee van de vier “rivieren van het paradijs” die uit de Hof van Eden stroomden, zoals genoemd in Genesis 2:10-14. Elementen uit de vroege verhalen van Genesis zijn getraceerd naar de spijkerschrift tafelen geschreven door de Sumeriërs en Babyloniërs, die in dit deel van de wereld leefden.
Het is duidelijk een loofboom, geen palm, maar niemand kan met zekerheid zeggen welke soort het ooit was, of hoe lang hij er al staat. Naar verluidt hebben Britse soldaten de boom beklommen en gebroken tijdens de bezetting na de Eerste Wereldoorlog; hij werd gerepareerd met beton. In de jaren 1950 werd een klein park van plaatselijke planten rond de boom aangelegd als gebaar van goede wil na de Tweede Wereldoorlog. Onder het eerste bewind van Saddam Hoessein werd het heiligdom bewaard in een klein betonnen plein, dat naar verluidt na de Amerikaanse invasie van 2003 in verval is geraakt.
Hoewel het heiligdom wordt geassocieerd met het verhaal van de Hof van Eden, dat wordt gedeeld door de Islam, het Christendom en het Jodendom, behoudt het ook aspecten van veel oudere, premonotheïstische tradities van boomverering in het Midden-Oosten. Wanneer een heilige boom sterft, moet men een andere planten om de heiligheid te bewaren, dus staan er vaak meerdere bomen in verschillende stadia van verval. Mensen reizen uit andere delen van het land om bij de boom te bidden, waarbij ze soms kleine groene stukjes stof om de takken binden als aandenken.