Dit schilderij van John Trumbull wordt vaak aangeprezen als “Declaration of Independence, July 4, 1776,” dus het is geen verrassing dat veel mensen denken dat het de ondertekening van de Verklaring van Onafhankelijkheid op die noodlottige dag in Philadelphia weergeeft, in het gebouw dat nu bekend staat als Independence Hall. Het schilderij hing een tijdlang in de Rotunda van het Capitool met een bordje waarop stond dat het de gebeurtenissen van die dag voorstelde. De afbeelding verscheen zelfs op het biljet van 2 dollar.
Het enige probleem is dat dat niet is wat het schilderij laat zien.
Een belangrijke kwestie is de vraag wanneer de Onafhankelijkheidsverklaring eigenlijk werd ondertekend. Twee dagen eerder – op 2 juli 1776 – had het Congres de resolutie van Richard Henry Lee goedgekeurd waarin werd verklaard waarom de Founding Fathers de onafhankelijkheid van Groot-Brittannië uitriepen. Op 4 juli 1776 werd het document dat wij kennen als de Onafhankelijkheidsverklaring naar de drukker gestuurd, vandaar dat die datum erop staat. Wat er in werkelijkheid gebeurde op 4 juli 1776 in Philadelphia was dus een veel bescheidener bijeenkomst, en de meeste ondertekenaars zetten hun naam pas op 2 augustus op het document, en sommigen ondertekenden het pas in 1777.
De datum die Trumbull op zijn schilderij afbeeldt is 28 juni, toen een concept van de Onafhankelijkheidsverklaring klaar was voor beoordeling. Het comité dat het ontwerp van de Verklaring presenteerde telde slechts vijf leden – John Adams, Roger Sherman, Robert Livingston, Thomas Jefferson en Benjamin Franklin. Er zijn 47 portretten in de versie die in de Capitool Rotunda hangt (hoewel 56 mannen de Verklaring werkelijk ondertekenden), en het comité is afgebeeld terwijl het de verklaring overhandigt aan John Hancock, die voorzitter was van het Continentale Congres.
Echter, “zo’n ceremonieel moment met alle aanwezigen heeft niet plaatsgevonden,” zoals historicus David McCullough in 2007 schreef.
Hier volgt hoe McCullough de andere onnauwkeurigheden in de setting beschreef:
De deuren in de kamer zitten op de verkeerde plaats en de hele kamer is eleganter gemaakt dan hij was. Zware draperieën hangen voor de ramen in plaats van Venetiaanse jaloezieën. De afgevaardigden zitten in fraaie mahoniehouten fauteuils, en niet in de gewone Windsor-stoelen die eigenlijk aanwezig zijn. Het meest opmerkelijk is dat de uitstalling van militaire trofeeën die de achterwand siert, geheel Trumbull’s eigen versiering was, zoals hij zelf zei.
Dat gezegd hebbende, de mensen die zijn afgebeeld, zien er volgens McCullough uit zoals ze er uit zouden moeten zien. En dat is geen toeval: Trumbull had veel van de afgevaardigden van het leven geschilderd; Jefferson zat voor hem in Parijs, John Adams en Benjamin Franklin werden in Londen geschilderd, en anderen werden vastgelegd op een reisgroot doek dat Trumbull per koets van Boston tot South Carolina langs de Oostkust heen en weer vervoerde. Als hij iemand niet in het echt kon schilderen, baseerde hij zich op andere portretten. “Hij sloot diegenen uit voor wie geen gezaghebbende afbeelding kon worden gevonden of gemaakt, en nam afgevaardigden op die op het moment van de gebeurtenis niet aanwezig waren”, aldus de Architect van het Capitool. (Een volledige lijst van wie er op het schilderij staan, is te vinden op de website van het departement).
Het idee voor het herdenkingsschilderij was het geesteskind van Thomas Jefferson, die Trumbull precies tien jaar na de ondertekening in Parijs ontving, waar de Virginiaan diende als vertegenwoordiger van de Verenigde Staten. Hij gaf Trumbull, die op dat moment in Londen woonde, een overzicht van wat er op 28 juni was gebeurd en wie er op het schilderij moest komen te staan. Jefferson kan ook deels verantwoordelijk zijn voor enkele onnauwkeurigheden in de indeling van de zaal, zegt de Architect van het Capitool, omdat die het gevolg zouden kunnen zijn van een verkeerde interpretatie van een schets van de zaal die Jefferson voor Trumbull tekende.
Hoe meer mensen het schilderij hebben bekeken sinds het zo’n 200 jaar geleden in de Capitol Rotunda werd opgehangen, hoe meer geruchten zich verspreidden.
Stapt Jefferson bijvoorbeeld op de voet van Adams, een symbool van hun rivaliteit? Integendeel: Rook, vuil en vochtigheid hebben het pigment veranderd en daarmee de vorm en het uiterlijk van Jeffersons voet, aldus een woordvoerder van de Architect van het Capitool.
Maar er is één ding waarvan weinigen zullen betwisten dat het schilderij de reeks gebeurtenissen goed weergeeft, ook al is het niet precies zoals ze plaatsvonden: de gedenkwaardigheid van de gebeurtenis.
Schrijf naar Olivia B. Waxman op [email protected].