HP’s Pavilion x360 is een mid-range LTE-uitgeruste laptop die te veel hoeken afsnijdt

HP’s 2020 Pavilion x360 is niet zo krachtig of goed uitziend als zijn Envy x360. Dat klinkt als een grote domper op de reputatie van de Pavilion, maar als HP’s 2-in-1 machine van de onderste plank is dat precies wat hij moet zijn. En hoewel het niet dezelfde soort aantrekkingskracht of bijna net zo veel get-up, het specifieke model dat ik beoordeeld heeft LTE-ondersteuning, een functie die zelden wordt gezien op dit prijspunt.

Deze configuratie van $699 biedt de mogelijkheid om verbinding te maken met AT&T, T-Mobile (en in dat kader Google Fi), of Verizon LTE-masten als extraatje naast de standaard midrange specs. Deze omvatten Intel’s Core i5-1035G1 quad-core processor, 8GB RAM, een 256GB NVMe SSD, een 250-nit, 14-inch 1080p touchscreen, en een gezonde selectie van poorten.

P maakt een paar andere versies van de Pavilion x360, met aanpassingen aan de schermgrootte, chassis kleur, RAM aantal, ingebouwde opslag, en helderheid van het scherm, maar ik denk dat dit LTE-ready model (14-dw0097nr) is de meest aantrekkelijke optie beschikbaar, zelfs rekening houdend met de compromissen. Deze laptop is klaar om te gaan als je mobiel moet zijn op elk moment, en voor de prijs, dat is echt aantrekkelijk. Maar dat wil niet zeggen dat er geen hoeken zijn afgesneden.

Hoewel de specificaties beter zijn dan elke LTE-ready Windows 10 laptop op dit prijspunt, voelt de Pavilion x360 traag aan, zelfs onder matige druk. Het openen van menu’s en het schakelen tussen apps verliep vaak traag, en het overzetten van grote bestanden via de USB-C poort duurde een eeuwigheid. Het werd duidelijk dat deze laptop is gemaakt om basistaken uit te voeren, en op dat, het is een solide optie. Maar als kracht belangrijker is dan bredere connectiviteit, zal de duurdere 2020 Envy x360 een slimmere investering zijn.

De Pavilion x360 is een knappe machine, met een ruim bemeten trackpad en een toetsenbord dat prettig is om op te typen.

De Pavilion x360 is een showcase van de weinige kleine maar belangrijke manieren waarop HP’s laptops ten goede zijn veranderd. Het heeft een royaal formaat (4,5 x 3 inch) Windows Precision trackpad dat snel reageert en de gebruikelijke suite van aanpasbare gebaren mogelijk maakt. En voor zo’n compacte machine ben ik onder de indruk van hoe ruim het toetsenbord is en hoe het niet aanvoelt alsof er toetsen zijn ingeschoven op plekken waar ze niet goed pasten. Alles is binnen handbereik, en het duurde niet lang om de lay-out onder de knie te krijgen.

De verscheidenheid aan poorten hier is bruikbaar gezien de prijs, maar natuurlijk, ik zal altijd meer accepteren. Het heeft twee USB-A 3.2 Gen 1 SuperSpeed-poorten, een HDMI 2.0-poort, een USB-C 3.2 Gen 2 SuperSpeed-poort voor het opladen of het aansluiten op een monitor via DisplayPort 1.4, een hoofdtelefoonaansluiting, en een full-sized SD-kaartsleuf. Als je moet opladen maar ook iets anders wilt aansluiten op de USB-C-poort, is er een vatpoort voor de meegeleverde 45 W-oplader. Ik denk dat nog een USB-C-poort, een Thunderbolt 3-poort en een Ethernet-poort leuk zouden zijn. Maar er is net genoeg veelzijdigheid hier om rond te komen, wat moeilijk is om tegen te spreken gezien de prijs.

De meeste poorten bevinden zich aan de rechterkant van de laptop. Je kunt hem opladen via de vat-poort of via USB-C.

Er gebeurt niet zo veel aan de linkerkant. Het grootste deel van de ruimte wordt ingenomen door een ventilatoruitlaat.

Een gebied waar HP nog zou kunnen leren van het soort Surface Laptop 3 van Microsoft of de nieuwe Acer Chromebook Spin 713 is in het scherm departement. Het is niet de pixeldichtheid waar ik problemen mee heb; ik zou willen dat het de 3:2 beeldverhouding had, zodat je meer op het scherm kunt zien. Net als veel van HP’s andere laptops heeft het scherm een beeldverhouding van 16:9, wat geweldig is voor het bekijken van films, maar minder voor al het andere. Het is niet zo flagrant in dit model als, bijvoorbeeld, de Spectre x360 omdat het een groter 14-inch display heeft, waardoor het iets ruimer lijkt. Het is een kleine troost, maar geen oplossing. Misschien als HP zou kunnen uitzoeken hoe zich te ontdoen van de monsterlijke onderste bezel in de volgende iteratie, het zou goed op weg zijn naar de uitvoering van een echte 3:2 aspect ratio scherm.

Aan de positieve kant van het scherm, het is een IPS touchscreen met ondersteuning voor HP’s $ 90 actieve stylus (niet meegeleverd met deze machine) die de Windows Pen Protocol 2.0 ondersteunt. Net als alle 2-in-1 machines kan dit scherm bijna 360 graden worden omgevouwen tot een tablet of in tentmodus worden geplaatst om een film te bekijken. Toen ik het binnen gebruikte, zagen de kleuren van het scherm er vanuit verschillende hoeken goed uit, hoewel de helderheid te wensen overliet wanneer ik er vanaf de zijkant naar keek. Helaas houdt het buiten helemaal niet zo goed stand. Het glanzende scherm en de piek helderheid van 250 nits maken dingen moeilijk te zien, tenzij je in de schaduw zit.

Veel fabrikanten verknoeien de lay-out van deze specifieke cluster van toetsen. Goed werk om dat niet te doen, HP.

Tijdens de meeste scenario’s heeft de Pavilion net genoeg kracht om mijn meest basale dagelijkse werktaken bij te houden, waaronder het openhouden van meer dan 10 Microsoft Edge-tabbladen, samen met Slack, Spotify, en Affinity Photo voor het af en toe bewerken van foto’s. Opstarttijden en algemene prestaties waren langzamer dan ik had verwacht van een machine met een NVMe SSD (waarvan een deel van de kostbare 256 GB aan ruimte wordt ingenomen door voorgeïnstalleerde bloatware, zoals McAfee Personal Security, Amazon en Booking.com’s Windows 10 apps, Dropbox, en ExpressVPN). Toen ik hem op de batterij gebruikte, merkte ik soms vertraging wanneer ik snel tussen apps wilde schakelen of systeemmenu’s wilde openen. Het is zeker niet een van die computers die gewoon vloeiend aanvoelt in het gebruik. En helaas kunnen noch de opslagruimte, noch het RAM-geheugen door de gebruiker worden geüpgraded, dus je zit opgescheept met wat je krijgt. In het geval van deze LTE-ready configuratie zijn de kleine 256GB SSD en 8GB RAM de enige opties.

Het aansluiten van het apparaat met de prestatie-modus ingeschakeld loste de meeste van deze problemen op, hoewel het geen invloed had op de snelheid van resource-intensieve taken. Bijvoorbeeld, het proces van het verplaatsen van een groot (98GB) bestand van de Samsung T7 USB-C NVMe schijf naar de Pavilion x360’s schijf was altijd pijnlijk traag, het duurde bijna een uur om over te zetten via de laptop USB-C 3.2 Gen 2 poort, die veel sneller zou moeten zijn. Als je video’s moet bewerken en exporteren, raad ik je aan om deze laptop niet te kopen. Het duurde iets meer dan 30 minuten om een 5-minuten, 33-seconden 4K video in Adobe Premiere Pro te renderen – en dat was na de bijna 10 minuten die het kostte om het project te openen en klaar te maken voor export.

De Pavilion x360 heeft een drie-cel 43Whr batterij, en ik moet toegeven dat ik meer levensduur van deze machine had verwacht terwijl ik via Wi-Fi aan de lijn zat. Met de batterijgebruik instellingen ingesteld op “batterijbesparing” en het scherm gedimd slechts een paar inkepingen onder zijn piek 250 nits, het duurde iets meer dan vier uur, het bijhouden van de taken die ik hierboven vermeld. HP claimt dat deze laptop acht uur meegaat met de batterij als je alleen Netflix kijkt of ongeveer zes uur als je alleen op het web surft.

Over LTE deed hij het ongeveer hetzelfde als mijn Wi-Fi-resultaten. Toegegeven, ik heb de LTE-functionaliteit getest met mijn Verizon SIM-kaart vanuit mijn luie stoel, en het is niet onredelijk om te veronderstellen dat de batterijlevensduur in de echte wereld iets slechter zou kunnen zijn als de laptop voortdurend op zoek is naar een nieuwe LTE-mast om te pingen. Het lijkt tegenstrijdig om het robuuste connectiviteit te geven zonder het inpakken van een stevige batterij.

De HP Pavilion x360 is een goede prijs, maar het is duidelijk niet gemaakt voor zware werklasten of lange tijd weg van een stopcontact. Maar als je basis laptop behoeften hebt en geïntegreerde connectiviteit wilt, de Pavilion x360 krijgt de klus te klaren. De poort selectie is goed, en de 2-in-1 vormfactor leent zich voor meer soorten workflow dan een standaard laptop doet. Deze eigenschappen en de lage prijs helpen zelfs om enkele kleine gebreken te overschaduwen, zoals het 16:9 beeldscherm en de bloatware.

De Pavilion x360 doet het goed in het afstoten van vingerafdrukken, hoewel dit glanzende gedeelte ze altijd zal aantrekken.

Als je een laptop koopt voor LTE alleen, is dit niet je enige optie. De Microsoft Surface Go 2 en Surface Pro X kunnen het bieden, naast andere duurdere opties, zoals Lenovo’s Flex 5G, maar die zijn elk duurder dan HP’s Pavilion x360. HP heeft de concurrentie verslagen met een meer betaalbare LTE-ready laptop, hoewel die extra connectiviteit is echt het enige wat het heeft gaan voor it.

Fotografie door Cameron Faulkner / The Verge

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *