Als het op persoonlijke financiën aankomt, moet je denkspelletjes spelen. Want de weg naar financieel succes begint bij hoe je over geld denkt.
Wanneer je iets koopt, herhaal je bij jezelf: “Is dit een behoefte of een wens?” Dat is een vraag die je stil doet staan bij een aankoop en je uitgaven vertraagt.
En als je overweegt een lening te nemen, leef dan volgens de mantra: “Contant geld is beter dan krediet.”
Ik was op NPR’s “1A” met Joshua Johnson aan het praten over studieleningen en beller na beller sprak over hun verpletterende schuld. Je kon de stress en kwelling in hun stemmen horen. David uit Texas zei dat elke keer als hij inlogt op de website van zijn leningverstrekker, hij ineenkrimpt.
Een dokter uit Michigan heeft 493.000 dollar aan leningen. Zijn maandelijkse betalingen volgens een standaard aflossingsplan bedragen $4.700.
Mary uit Florida zei dat haar dochter uiteindelijk ongeveer $30.000 schuld heeft en dat ze zo overweldigd is door de verplichting dat ze geen afbetalingen doet. Mary omschreef het leven van haar dochter als “stagnant and on hold.”
Johnson vroeg welk advies ik zou geven aan middelbare scholieren en hun ouders die op het punt staan hun studiekeuze af te ronden, waarbij velen van hen betalen met studieleningen.
Haat schulden.
Als schuld een persoon was, zou ik het slaan.
Naar aanleiding van het NPR-segment ontving ik via mijn Twitter-account een direct bericht van Jared Bernstein, voormalig hoofdeconoom van vicepresident Joe Biden en senior fellow bij het Center on Budget and Policy Priorities. Hij had geluisterd en vroeg: “Heb je echt een hekel aan alle schulden? Zijn er geen goede en slechte schulden?”
Dringend zei Bernstein: “Stel dat een kind dat een 10 had kunnen halen, een 7 had gehaald omdat ze geen lening had afgesloten voor een lening die ze makkelijk had kunnen afbetalen?”
Kijk, ik weet dat mijn standpunten extreem zijn, bijna on-Amerikaans, in een natie die persoonlijk en politiek zo sterk leunt op het lenen van geld. Maar als het om geld gaat, is het belangrijk wat je tegen jezelf zegt.
Studentenleningen en hypotheken worden gezien als goede schulden. Maar schulden op creditcards worden als slecht beschouwd. De gangbare opvatting is dat het goed is om schulden aan te gaan die je nettowaarde kunnen verhogen of je inkomenspotentieel kunnen vergroten.
Maar zijn de vormen van schuld emotioneel gezien echt zo verschillend?
Voel je je prettig of aangenaam als je je hypotheek of studielening betaalt?
Er staat nu voor 1,3 biljoen dollar aan studieleningen uit.
“Het percentage ontvangers van een bachelordiploma dat afstudeert met een buitensporige schuld aan studieleningen is de afgelopen drie decennia toegenomen,” volgens onderzoek van Mark Kantrowitz, uitgever en vice-president van strategie bij Cappex.com, een gratis website over college toelatingen en financiële hulp.
Kantrowitz is van mening dat een lener een buitensporige schuld aan studieleningen heeft wanneer 10 procent of meer van het bruto-inkomen van de persoon wordt besteed aan de betaling van de lening.
De Consumer Federation of America bracht vorige maand een studie uit waarin werd gemeld dat $137 miljard aan federale studieleningen in gebreke is, een stijging van 14 procent ten opzichte van 2015. Ik betwijfel of een van die leners zou zeggen dat hun schuld goed is.
Om Bernsteins punt over een jonge volwassene met potentieel te beantwoorden, Gallup en Purdue University hebben een index ontwikkeld om de relatie te meten tussen de hoogte van de studieschuld die is gebruikt om naar de universiteit te gaan en het welzijn van een afgestudeerde. De index omvat een enquête onder meer dan 30.000 afgestudeerden.
“Het type school waar alumni naar toe gingen – openbaar of privé, klein of groot, zeer selectief of minder selectief – was veel minder waarschijnlijk gerelateerd aan de kwaliteit van het leven van alumni nadat ze waren afgestudeerd dan specifieke ervaringen die ze hadden op de universiteit,” vonden Gallup en Purdue.
Onderzoekers publiceerden vorig jaar een artikel in het tijdschrift Children and Youth Services Review waaruit bleek dat mensen die de universiteit verlieten met studieleningen – groot of klein – een lagere nettowaarde en minder activa hadden.
Ik weet dat mensen moeten lenen om een huis te kopen. De meesten kunnen geen auto kopen om naar hun werk te gaan zonder een autolening. En hoewel ik mensen afraad zich in de schulden te steken voor de universiteit, begrijp ik dat sommigen het gevoel hebben dat ze hun diploma niet kunnen halen zonder wat te lenen.
Maar als we positieve bijvoeglijke naamwoorden gebruiken om schulden te beschrijven, minimaliseren we de financiële gebondenheid die erdoor ontstaat.
Als mensen elke geleende dollar zouden haten, zouden ze misschien niet al te veel uitgeven. Een gezonde haat tegen schulden leidt tot een voorzichtiger lener.
Dus, ik blijf bij wat ik heb gezegd. Ik haat alle schulden.
En nee, er bestaat niet zoiets als goede schuld en slechte schuld. Er is alleen schuld.
Singletary schrijven bij The Washington Post, 1301 K St. NW, Washington, D.C. 20071 of [email protected]. Om eerdere Color of Money columns te lezen, ga naar wapo.st/michelle-singletary .
Wat te doen voor en na het verliezen van je baan
Zo denken de rijken
Het alarmerende gevolg van het medeondertekenen van de studieleningen van je kind