Typisch gezien zullen crediteuren en incassobureaus u niet bellen over uw schulden, tenzij u geen betalingen hebt gedaan. Maar als een schuld in gebreke blijft, zal een schuldeiser ofwel proberen de schuld zelf te innen, ofwel een extern incassobureau inschakelen om de schuld te innen. Deze derden worden “incassobureaus” genoemd onder de federale wetgeving. De federale Fair Debt Collection Practices Act is van toepassing op incassobureaus.
Kunnen incassobureaus mij op mijn werk bellen?
De FDCPA beperkt de manier waarop incassobureaus met u en anderen – inclusief uw werkgever – over uw schuld mogen communiceren. Het is niet per se illegaal als een incassobureau u op het werk belt, maar de FDCPA verbiedt incassogesprekken op uw werk als het incassobureau “reden heeft om te weten” dat uw werkgever dergelijke gesprekken verbiedt. (15 U.S.C. § 1692c).
Wat is de beste manier om een incassobureau een “reden om te weten” te geven?”
Zeg het incassobureau gewoon dat het moet stoppen met u op het werk te bellen. U hoeft dit niet schriftelijk te vragen, maar het helpt wel om dit schriftelijk vast te leggen voor het geval zich in de toekomst problemen voordoen.
Wat gebeurt er als een incassant mij op het werk blijft benaderen nadat ik hem heb gezegd te stoppen?
U kunt de incassant in een staats- of federale rechtbank aanklagen wegens overtreding van de FDCPA. De wettelijke schadevergoeding bedraagt maximaal $1.000 voor elke actie. Daarnaast kunt u mogelijk een werkelijke schadevergoeding, advocatenhonoraria en gerechtskosten krijgen.
Kunnen crediteuren mij op mijn werk bellen?
De FDCPA verhindert crediteuren niet zelf rechtstreeks contact met u op te nemen op het werk, omdat zij niet worden beschouwd als “incasseerders”. Als u bijvoorbeeld een maand te laat bent met het betalen van uw auto, verbiedt de FDCPA niet dat de schuldeiser u op het werk belt.
Debt Buyers Might-or Might Not- Be Covered by the FDCPA
Hoewel de FDCPA geen incasso-acties van de meeste schuldeisers dekt, kan deze wel of niet van toepassing zijn op een “debt buyer”. Schuldkopers kopen oude, niet nagekomen kredietrekeningen op en innen deze dan intern. Schuldkopers verstrekken in de eerste plaats geen leningen of krediet, maar ze kopen rekeningen van schuldeisers.
In de zaak Henson et al. v. Santander Consumer USA Inc., 137 S.Ct. 1718 (2017), oordeelde het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten dat een bepaalde schuldkoper niet onder de FDCPA viel omdat hij niet voldeed aan de wettelijke definitie van een schuldverzamelaar. Uiteindelijk paste het Hooggerechtshof een eenvoudige interpretatie van de wet toe en besloot dat bedrijven zoals Santander – bedrijven die de schuld kopen (en dus eigenaar zijn) die ze proberen te innen – niet proberen om “schulden die verschuldigd zijn aan of verschuldigd zijn aan…een ander” te innen. Dus bedrijven als Santander, die proberen schulden te innen die zij zichzelf schuldig zijn, zijn geen debt collectors volgens de FDCPA.
Maar het Hooggerechtshof legde niet uit of deze beslissing van toepassing zou zijn op alle debt buyers in elke situatie. Volgens de FDCPA kan een debiteur mogelijk onder de definitie van een incassant vallen als zijn “voornaamste doel … het innen van schulden is”. In Henson, Santander overtuigend betoogd haar belangrijkste doel was lening originatie, die verschillend is van schuld kopers die voornamelijk of uitsluitend kopen en innen van in gebreke gebleven schulden.
Een rechtbank die zich wel heeft gebogen over de “hoofddoel”-definitie in het licht van de Henson-zaak is de United States Court of Appeals for the Third Circuit. In augustus 2018 oordeelde het Third Circuit in Tepper v. Amos Financial, LLC, nr. 17-2851, dat een entiteit waarvan het hoofddoel het innen van een schuld is – ongeacht of de entiteit eigenaar is van de schuld die zij innen – een incassant is voor de toepassing van de FDCPA.
Met ingang van 30 november 2021 is de officiële interpretatie van 12 C.F.R. § 1006.2(i) van Regulation F, die de federale FDCPA implementeert, zegt dat een debt buyer niet wordt beschouwd als een “debt collector” als het geen schulden int die verschuldigd zijn aan een ander en geen bedrijf heeft waarvan het hoofddoel het innen van schulden is.
De FTCA kan bellen door schuldeisers op het werk verbieden
U kunt mogelijk bescherming hebben tegen incassogesprekken van schuldeisers op het werk onder de Federal Trade Commission Act (FTCA). De FTCA verbiedt crediteuren zich bezig te houden met oneerlijke of misleidende handelingen of praktijken. En de Federal Trade Commission (FTC) beschouwt een telefoontje naar uw werk van een crediteur die reden heeft om te weten dat uw werkgever een dergelijk telefoontje verbiedt, als een “oneerlijke of misleidende handeling of praktijk”.
Wat is de beste manier om een crediteur een “reden om te weten” te geven?”
Net als bij een incassobureau moet u de crediteur vertellen dat hij u op het werk niet meer mag bellen. Het is ook een goed idee om de crediteur schriftelijk te informeren, en specifiek te vermelden dat dergelijke telefoontjes op uw werkplek verboden zijn.
Wat gebeurt er als een crediteur mij op het werk blijft benaderen nadat ik hem heb gezegd te stoppen?
In tegenstelling tot de FDCPA geeft de FTCA u niet het recht om de crediteur aan te klagen voor overtredingen. In plaats daarvan kunt u een klacht indienen bij de FTC. De FTC zal dan een eigen onderzoek instellen en, indien nodig, actie ondernemen tegen die crediteur.
Lokale en nationale wetgeving kan bellen door een crediteur op het werk verbieden
Jouw lokale en nationale wetgeving kan ook extra bescherming bieden tegen incassogesprekken op het werk door zowel incassobureaus als crediteuren. De nationale wetgeving kan ook voorzien in een hogere schadevergoeding dan de federale wetgeving toestaat. Neem contact op met de afdeling consumentenrecht van de procureur-generaal van uw staat of met een plaatselijke advocaat om te weten te komen wat wettelijk is in uw staat.
Praat met een advocaat
Als een schuldeiser of incassant u lastigvalt, overweeg dan om met een advocaat te praten om meer te weten te komen over uw rechten.