Die kinderziekte is terug.
Okee, waterpokken zijn dus nooit weggeweest. Maar de media-aandacht voor de ziekte heeft zich voornamelijk beperkt tot adviezen om ouders te helpen de bultjes, blaasjes en uitslag van hun kinderen te verlichten.
De laatste tijd echter hebben artsen de discussie over de ziekte, en de gevolgen voor volwassenen, weer op de voorgrond geplaatst.
Op een recente jaarvergadering van de Infectious Diseases Society of America riep een arts van het Columbia Presbyterian Hospital bijvoorbeeld op om volwassenen die als kind geen waterpokken hadden gehad, toch tegen de ziekte te vaccineren, waarbij hij zich beriep op de resultaten van een onderzoek onder meer dan 500 gevaccineerde personen.
Is waterpokken echt een probleem onder volwassenen?
Volwassenen die de ziekte nooit hebben gehad, kunnen ze zeker nog oplopen, legt John L. Brodhead Jr. uit, universitair hoofddocent klinische geneeskunde. En als het volwassenen treft, kan het een geduchte vijand zijn.
Naast andere complicaties kan waterpokken interstitiële longontsteking veroorzaken, aldus Brodhead. Als gevolg daarvan kunnen patiënten eindigen met het adult respiratory distress syndrome, of ARDS, een gevaarlijke aandoening waarbij vocht zich ophoopt in de longen en de longwanden verstijven.
“Volwassen patiënten hebben ook beroertes gehad als gevolg van ontsteking van de bloedvaten,” zei Brodhead. Hoewel volwassenen ongeveer 2 procent uitmaken van degenen die besmet zijn met waterpokken, zijn zij verantwoordelijk voor 50 procent van de sterfgevallen als gevolg van de ziekte. En naarmate er meer volwassen immigranten naar de Verenigde Staten komen uit gebieden waar waterpokken bij kinderen minder vaak voorkomen, kunnen de gevallen van waterpokken bij volwassenen toenemen, voegt hij eraan toe.
Alles door een simpel virus? Dat klopt, zegt Brodhead.
Volwassenen die nooit waterpokken hebben gehad, kunnen het gemakkelijk oplopen door niezen of hoesten van een besmet kind. Druppeltjes in de lucht kunnen het waterpokkenvirus verspreiden, dat bekend staat als een varicella-zoster-virus (een lid van de herpesfamilie).
Het vaccin kan echter helpen, zei Brodhead. Het waterpokkenvaccin, dat sinds 1995 wordt aangeboden, maakt gebruik van een verzwakt virus om het lichaam aan te sporen antilichamen tegen waterpokken te maken. Dat beschermt het lichaam tegen het oplopen van de ziekte.
Hoewel sommigen er voorstander van zijn dat alle volwassenen die nog geen waterpokken hebben gehad het vaccin krijgen, stelt Brodhead voor dat patiënten hun arts raadplegen voordat ze een beslissing nemen. Een arts kan een anamnese afnemen en aanbevelingen doen over wat het beste is voor elke patiënt, rekening houdend met persoonlijke risicofactoren (waaronder hun leeftijd en of ze in de buurt van kinderen werken).
Als patiënten zich niet herinneren of ze ooit waterpokken hebben gehad, kunnen ze een eenvoudige bloedtest doen om erachter te komen.
Sommige mensen moeten het vaccin vermijden, zei hij: degenen die HIV-positief zijn, kanker hebben of zwanger zijn, of mensen die steroïden gebruiken of die onlangs steroïden hebben gebruikt. Voor hen zijn er andere beschermingsopties beschikbaar als ze worden blootgesteld aan waterpokken.
Omdat het waterpokkenvirus levenslang in het lichaam blijft, zelfs nadat de blaasjes over zijn, kan het op volwassen leeftijd terugkomen als gordelroos-een aandoening die bestaat uit koorts, pijn, malaise en een plotselinge uitbarsting van blaasjes die een pad van zenuwen langs de huid volgen.
Maar als je eenmaal waterpokken hebt gehad, zegt Brodhead, “kan het vaccin je niet meer beschermen tegen het krijgen van gordelroos.”