OK, dus nooit is een vrij lange tijd, maar ik heb maar zoveel ruimte voor de titel van een artikel; sta me daarom toe om het voor u te kwalificeren. Zolang het aantal doelpunten in het voetbal (voetbal voor niet-Amerikanen) gelijk blijft (2,2 doelpunten per wedstrijd), zal het in de 21e of 22e eeuw geen grote teamsport (top drie in populariteit) worden in de Verenigde Staten.
De smaak van mensen kan in 200 jaar in elke cultuur en in elk land sterk veranderen; maar als het gaat om grote hobby’s veranderen ze zelden zo snel. Honkbal (eerste wedstrijd gespeeld in de VS, 1846), voetbal (1869), Amerikaans voetbal (1869), basketbal (1891), en hockey (1893) bestaan al heel lang en zullen in de nabije toekomst ook niet verdwijnen.
Aan de andere kant waren in de eerste 25-50 jaar van de 20e eeuw de enige drie “grote” sporten die in de VS bestonden honkbal, boksen en paardenrennen. En de laatste twee zijn langzaam aan het uitsterven. Staat u mij daarom toe, dat ik terugkom van de opmerking “nooit”, want ik moest toch op de een of andere manier uw aandacht trekken.
Ongetwijfeld is voetbal de populairste sport ter wereld, met 175 landen die “voetbal” als hun nationale tijdverdrijf beschouwen. Hoewel dit niet geheel irrelevant is voor onze discussie (je kunt tenminste stellen dat het een zeer verkoopbare sport is), heeft de enorme populariteit van voetbal wereldwijd weinig invloed op de populariteit ervan in de VS.
Dit zou natuurlijk kunnen veranderen, als een zeer groot aantal individuen naar de VS emigreert uit landen waar voetbal zeer populair is. Gezien de huidige stand van de immigratiewetgeving ga ik er in deze discussie van uit dat dit in de nabije toekomst niet zal gebeuren.
Niet als je gisteren geboren bent (in dat geval heb je een ongelooflijke leesvaardigheid voor een eendagsvlieg), dan weet je nu dat voetbal niet populair is in de VS, omdat er niet genoeg gescoord wordt, er niet genoeg actie is en/of er niet genoeg contact is naar de smaak van de meeste Amerikanen.
Voor Amerikanen die houden van de NFL (misschien wel de nummer één competitie en sport in het land) en de NBA (de op twee na populairste teamsport in de VS), lijkt voetbal op een schaakwedstrijd, die vaak in een patstelling uitmondt. Amerikanen houden van teamsporten met actie die de spannende mogelijkheid van een comeback bevatten. We willen niet naar een sport kijken waar een team in de eerste helft met 2-0 voorstaat – het voelt als een onoverkomelijke voorsprong!
Baseball heeft niet veel actie of contact, maar er wordt genoeg gescoord om de vele fans tevreden te houden. En comebacks lijken bijna altijd mogelijk in een honkbalwedstrijd, wat de belangstelling van de fans vasthoudt. In het voetbal wordt veel gescoord en is er veel actie en contact. In basketbal wordt veel gescoord en is er veel actie, maar weinig contact. Bij hockey wordt veel gescoord en is er veel actie, maar is er meer contact dan zou moeten. Bij voetbal wordt weinig gescoord, weinig gescoord en weinig contact gemaakt. Geen goede combinatie voor Amerikaanse sportfans.
Houd in gedachten dat het er niet toe doet of je voetbal leuk vindt zoals het nu is – het doet er alleen toe voor het doel van onze discussie – of de typische Amerikaanse sportliefhebber het leuk vindt of niet zoals het nu is. U kunt de strategie in het voetbal misschien erg waarderen, maar ik zal u tegenspreken met: Waarom zou ik naar een saaie “strategie”-sport kijken, als ik naar een spannende sport kan kijken met punten, en veel actie en nog meer strategie (i.e., American football)?
En vergeet niet, dat het er niet toe doet of je American football of basketbal saai vindt. Wat telt, voor het doel van onze discussie, is dat de overgrote meerderheid van de Amerikaanse sportfans deze sporten spannend vindt. En terwijl veel Amerikanen honkbal op TV misschien nogal saai vinden (althans de reguliere seizoenswedstrijden), houden Amerikanen van de ervaring in het stadion.
(Ik realiseer me dat golf momenteel populair is in de VS en dat er bijna geen actie in zit, maar om het eenvoudig te houden beperk ik de discussie tot teamsporten. Trouwens, Tiger Woods, een Amerikaan, is minstens een derde van de reden).
Ik ben getuige geweest van de infiltratie van Pele en meer recent, David Beckham, in een poging om de populariteit van het voetbal in de VS op te krikken. En hoe opwindend Pele als atleet ook was, het heeft op de lange termijn geen effect gehad op de populariteit van het voetbal in de VS. En dat zal Beckham of een andere niet-Amerikaan ook niet doen.
Nu, als Freddy Adu, een Amerikaan, de beste speler van de wereld wordt EN de Amerikaanse mannen naar een WK-titel leidt, zal het voetbal in dit land ongetwijfeld een impuls krijgen. Maar hoewel het misschien de populariteit van ijshockey kan evenaren, zal het in de VS niet tot de grote massa (top drie) doordringen voordat er meer dan 2,2 doelpunten per wedstrijd vallen. Hoewel je misschien van voetbal houdt zoals het is, is het echt zo simpel.
Sorry, voetbalfans, jullie sport heeft een lange strijd tegen de bierkaai te voeren om populair te worden in de VS. Zolang voetbal wereldwijd erg populair blijft (wat zeer waarschijnlijk lijkt), zal de FIFA geen grote veranderingen in de regels aanbrengen. En zonder grote veranderingen in de regels zullen er niet veel meer doelpunten worden gemaakt, waardoor voetbal natuurlijk niet populair zal worden in de VS. Tenzij, natuurlijk, de Major League Soccer volgens andere regels wil spelen dan de FIFA, wat erg onwaarschijnlijk lijkt.
Voetbalorganisaties en hun fans hebben veel weg van de MLB en haar fans wat betreft traditie en hun weerstand tegen verandering. Traditie heeft zijn plaats in alles in onze samenleving, ook in de sport; maar er is altijd een evenwichtsoefening tussen de heiligheid van traditie en de verbeteringen die verandering kan brengen. En het voetbal moet een aantal veranderingen doorvoeren om meer punten te kunnen scoren als het het echt wil maken in de VS.
Ik ben minder resistent tegen verandering dan honkbal- en voetbalfans, dus laat ik een paar suggesties doen om het voetbal te verbeteren. Ten eerste, schaf de regel af die de wissels beperkt tot drie per wedstrijd. Ik zie geen reden om onbeperkte wissels niet toe te staan, net als in Amerikaans voetbal en basketbal (mijn twee favoriete sporten om naar te kijken). Verse spelers zorgen voor sneller en beter spel, en meer actie. Het zal waarschijnlijk het scoren een beetje verhogen, maar slechts een beetje, omdat de verdedigers ook frisser zullen zijn.
Ten tweede, de officiële tijd zichtbaar maken voor iedereen. Op dit moment is alleen de scheidsrechter, die “blessuretijd” kan toevoegen aan de officiële tijd, de enige die weet hoeveel tijd er nog precies over is. Dit is ronduit debiel. Het haalt een deel van de spanning weg bij de fans in een gelijkopgaande wedstrijd, en het tast ook het vermogen van de spelers aan om tegen het einde van de wedstrijd een strategie te bepalen.
Ten derde, sta de spelers toe hun handen te gebruiken. OK, ik maak een grapje. Ik bereid u alleen voor op mijn derde suggestie. Bent u er klaar voor? Hier gaat ie: schaf de onnodige buitenspel regel af. Voetbal puristen, luister alsjeblieft naar me. Ik heb het onderwerp onderzocht en ik ben er meer dan ooit van overtuigd dat het de juiste weg is.
Oorspronkelijk (1856/1863) stond de buitenspelregel niet toe dat de aanvallende speler de bal aanraakte “tenzij er meer dan drie van de tegenpartij voor hem staan.”
In de jaren 1870, na veel discussie tussen clubs, werd dit veranderd in slechts drie verdedigers. In 1925 werd het veranderd in twee verdedigers en een onmiddellijke toename van het aantal doelpunten was het gevolg (van 4700 doelpunten naar 6373 – een toename van 36 procent). Natuurlijk zou je buitenspel moeten beperken tot, zeg, twee spelers, die buitenspel staan – anders zou een team een stel spelers voor de doelman kunnen opstellen.
Ik weet dat voetbalpuristen deze suggestie haten, omdat ze beweren dat het de kwaliteit van het spel zal verpesten. Je moet weten dat de puristen hetzelfde zeiden in 1925, toen ze de regel veranderden van drie naar twee verdedigers; maar van wat ik heb gelezen, bleek dit niet waar te zijn. Het enige wat er met dit heilige spel gebeurde is dat er meer gescoord werd. Hmmm.
Hierom vind ik hun bezwaren zeer onovertuigend-vooral met mijn suggestie om het te beperken tot twee spelers, zelfs bij directe of hoekschoppen. Er zou meer opwinding zijn, meer actie, meer snelle uitbraken, en het belangrijkste, er zou meer gescoord worden. Ik speelde voetbal op de middelbare school en ik heb geprobeerd om wedstrijden te kijken in de laatste 3 World Cups. Zelfs de Braziliaanse mannen waren, voor het grootste deel, saai. Sommige wedstrijden waren ondraaglijk, en ik hou van alle sporten.
Als u wilt dat voetbal ooit nog populair wordt in de VS, schaf dan de overbodige buitenspelregel af. Of maak de doelpunten groter – wat dan ook om het aantal punten te verhogen, zodat het een spannende sport wordt en geen schaakwedstrijd. Ik hou van schaken, maar het is geen sport en ik vind het niet spannend om naar te kijken. En voor de typische Amerikaanse sportkijker is een 0-0-voetbalwedstrijd niet spannend om naar te kijken en ik betwijfel ten zeerste of dat ooit zo zal zijn.