Oddech zewnętrzny u zdrowych mężczyzn ma, oprócz bezdechu, sześć wariantów czynnościowych z jednym lub kilkoma wskaźnikami odbiegającymi od wartości prawidłowych. Hiperpnea i hipopnea są determinowane przez odchylenia w ogólnym zużyciu tlenu, którym towarzyszą odpowiednie zmiany w wentylacji płuc i wymianie gazowej. Zahamowanie wymiany gazowej w częściach oddechowych płuc jest typowym zjawiskiem pierwotnym hiperwentylacji, na co wskazuje zmniejszenie współczynnika zużycia tlenu i kompensacyjny wzrost minutowej objętości oddechowej podczas hiperwentylacji. Napięcie układu oddechowego jest szczególnie wyraźne podczas zwiększonego zużycia tlenu (O2C). Wysoce efektywny bradypnea charakteryzuje się rzadkim i głębokim oddychaniem. Nie obserwuje się napięcia układu oddechowego nawet przy zwiększonym O2C. Stan ten można uznać za genotypową i fenotypową odmianę prawidłowego oddychania. Uzyskane dane mogą być wykorzystane do zautomatyzowania oceny wymiany gazowej w częściach oddechowych płuc.
.