Heeft u $20? Hier is de beste gin voor je geld.
Theoretisch gezien zou het niet moeilijk moeten zijn om goede gin te vinden die geen arm en een been kost. Gin is tenslotte een eenvoudig product. Je begint met neutrale graan-eau-de-vie, die veel distilleerderijen gewoon goedkoop inkopen bij andere producenten, en dan voeg je je jeneverbes, je citrusvruchten, en wat voor andere smaakmakers je maar lekker vindt, toe. Koop die ingrediënten in voldoende grote hoeveelheden, en ze zijn nog vrij goedkoop ook. Dus als gin zo goedkoop en makkelijk te maken is, waarom is het dan zo verdomd duur?!
Je kunt goed uit de voeten met rum onder de $20, en er is ook lekkere betaalbare tequila. Heck, ik bedoel, je kunt heel veel goede flessen bourbon en rogge vinden voor minder dan $20, ook al zijn whiskeymakers in het nadeel. In tegenstelling tot gin moet whiskey op vat worden gerijpt voordat het wordt uitgebracht, wat betekent dat de distilleerders jarenlang op hun voorraad zitten en er niets aan verdienen, en toch maken ze geweldig spul voor minder dan $20. Kom op, gin, je kunt het. Wat houdt je tegen?
Misschien gaat het om de schijn ophouden. Goedkope gin roept beelden op van verfomfaaide, gebroken mensen die naar het flophouse sjokken. Mensen grimassen bij het idee van ‘badkuipjenever’ die niet is geschonken uit een afgeschuinde glazen fles met een glimmend etiket. Dus terwijl we met plezier een goede fles bourbon vinden voor twaalf dollar of tien of zelfs acht in de uitverkoop, is het verbazend moeilijk om goede gin te vinden voor minder dan twintig dollar. Ik weet het – deze maand heb ik gezocht en gejaagd, en ik heb er 15 geprobeerd.
Hier volgen de beste gins voor minder dan een Andrew Jackson.
Seagram’s Extra Dry (80 proof; $12/750 mL)
Ik moet toegeven, ik was verrast door hoe lekker ik de klassieke Seagram’s in de hobbelige fles vond. (Toen ik jaren geleden in een slijterij werkte, kwam er bijna elke dag een vriendelijke oudere man binnen die vroeg om “Old Bumpy”. Zo heb ik er sindsdien altijd over gedacht.)
Seagram’s opent met een dennengeur, met wat citrus en een vleugje wrijfalcohol. Gelukkig gaat die alcohol niet over in de smaak, die overvloedig citrus en jeneverbes noten heeft. Seagram’s smaakt fris en mild zoet en heeft een romige textuur.
Hoe drink je het: Seagram’s maakt een zeer mooie gin en tonic of gimlet, en het speelt goed in gin cocktails die citrusvruchten vereisen, zoals een Gin Daisy of een Aviation. Als je het in een martini probeert, wees dan voorzichtig met de vermouth: deze 80-proofer heeft minder vermouth nodig dan bijvoorbeeld een gin van 94-proof. Hij is niet assertief genoeg voor een goede Negroni- hij raakt de weg kwijt tussen de Campari en de vermouth.
Seagram’s Distiller’s Reserve (94 proof; $16/750 mL)
Seagram’s Distiller’s Reserve is eigenlijk een gerijpte gin, die naar verluidt ongeveer zes maanden in eikenhouten vaten heeft gelegen. We hebben de laatste tijd verschillende oude gins op de markt zien komen, maar Seagram’s doet dit al jaren. Ik ben blij dat ik het geprobeerd heb; deze smaakt als een drogere, pinier versie van de klassieke Seagram’s. Het heeft een gladde en romige textuur, en smaakt minder citrusachtig en kruidiger dan de Extra Dry. De Distiller’s Reserve heeft smaken van kruidnagel en peperkorrel.
Hoe te drinken: Ik zou deze graag gebruiken in een martini, met mijn favoriete verhouding van 4 delen gin op 1 deel vermouth. Hij voelt zich ook prima thuis in een G&T en een Negroni.
Burnett’s (80 proof; $12/750 mL)
Burnett’s ruikt zoals gin hoort te ruiken, met dennen- en citrusaroma’s en een verrassend bloemig kantje. De smaak is fris, dennenachtig en citrusachtig, met een milde en aangename ziltigheid. De afdronk blijft lang hangen, maar de wrangheid van de gin droogt mijn mond echt uit, en dat alleen zou voor sommige drinkers te veel kunnen zijn. Jammer genoeg is hij niet zo gemakkelijk te vinden waar ik woon.
Hoe drink je hem: Mix Burnett’s in iets citrusachtigs (of een goede oude G&T), en vermijd de martini; deze gin is niet assertief genoeg voor dat drankje. Een vijfde van de gin komt neer op ongeveer 12 G&Ts per fles gin, en voor 12 dollar per fles is dat een G&T van één dollar, en dat is economie die zelfs ik kan begrijpen!
New Amsterdam Straight (80 proof; $12/750 mL)
New Amsterdam is niet je standaard gin. Het is ontworpen om bijzonder zacht, romig en citrusachtig te zijn, bedoeld om mensen aan te spreken die nieuw zijn met jenever. En om zeker te zijn, hij ruikt vooral naar citroen, zonder dennenaroma’s. De smaak is vooral sinaasappel en citroen, met heel weinig jeneverbes punch.
Ik ken mensen die spotten met de zogenaamde New Western Gin subcategorie omdat het de jeneverbes bagatelliseert ten gunste van andere smaken. Hoewel ik deze mening begrijp, deel ik die niet. Ik hou soms van gins met citrusvruchten, en New Amsterdam is een goed voorbeeld van deze stijl zonder de torenhoge prijzen die andere New Westerns vragen.
Hoe drink je het: Nogmaals, niet een voor een traditioneel bereide martini, hoewel ik moet toegeven dat ik deze ijskoud heb gedronken, zonder vermout, en het lekker vond. Ga voor fruitig met New Amsterdam: rickeys, gimlets, sours, madeliefjes, enzovoort.
Gilbey’s (80 proof; $14/1 L)
Van het strakke modernisme van New Amsterdam gaan we terug naar het Victoriaanse Engeland voor Gilbey’s, een goede klassieke London dry voor een aantrekkelijke prijs. Het opent met een vage geur van dennenhout. De dennengeur zet zich voort in de slok, die ook enigszins naar citrus smaakt. Gilbey’s heeft een milde zuurgraad en eindigt met slechts een beetje warmte van de alcohol.
Hoe te drinken: Dankzij zijn klassieke London dry profiel, vind ik dit lekker in een martini en ook een Negroni, hoewel het ook zou werken in citrusachtige cocktails, zoals gimlets, sours, en fizzes. Het is niet de grootste of meest complexe gin die er is, maar hij is verrassend goed voor een liter van $14.
Eervolle vermelding: Lord Astor (80 proof; $15/1 L)
Voor de prijs is deze gin uitstekend. Het begint met een lichte dennengeur, en smaakt romig, dennenachtig, citroenachtig, zacht en glad. Astor Wines and Spirits in New York City bottelt deze jenever als huismerk, omdat ze een klassieke London Dry wilden die niet zo duur is als de duurdere jenevermerken. Ik zou deze gin aanraden aan iedereen die een klassieke gin in Londense stijl wil. Mijn enige spijt is het bewijs. Ik zou $15 betalen voor een kleinere fles als ze hem maar zouden bottelen op 94 proof. Dan zou het een geweldige martini gin zijn.
Hoe drink je hem: Martini, baby. Zorg er wel voor dat je de vermouth goed kalibreert zodat je drankje zijn juiste knapperige droogheid behoudt.
Waarom een eervolle vermelding? Het is alleen verkrijgbaar bij Astor Wines, en ze verzenden het niet buiten de staat. In feite verzenden ze het alleen naar Manhattan, Queens, en Brooklyn.
Heb je een beetje extra te besteden?
Als je budget 25 dollar bedraagt voor een fles, ga je een andere wereld van ginny vreugde tegemoet. Met die paar dollar extra krijg je meer uitgesproken jeneverbessmaak, een betere balans met andere smaken, en bijna altijd een hoger alcoholgehalte, wat volgens mij een betere martini oplevert. (Als je een lager proof botteling gebruikt, kun je misschien wat bezuinigen op de vermouth, maar ik vind dat een hoger proof gin beter smaakt als je er meer vermouth bij gebruikt).
Wat kun je vinden met je extra dollars?
Broker’s ($22 voor 750 ml) is 94 proof en ruikt naar jeneverbes, citrus en peperkorrels. Hij smaakt fris, ananasachtig, citroenachtig en kruidig, met milde kaneel- en kardemomsmaken. De specerijen zijn meer uitgesproken in Broker’s dan in bijna alle minder dure gins, en ik vind dat deze smaken het waard zijn om extra voor te betalen.
Bombay ($21/750 mL)-het origineel, niet de Sapphire-is het toonbeeld van een klassieke London Dry, 86 proof, jeneverbesachtig en mild samentrekkend, met peperkorrel en citrus en aardse specerijen. Mijn enige klacht is dat te veel winkels alleen de Sapphire op voorraad hebben, die ik te zacht en bloemig vind voor martini’s, Negronis, en zelfs voor citrusachtige cocktails (hoewel de Sapphire een goede G&T maakt, moet ik zeggen).
Beefeater ($23/750 mL) is 94 proof en een andere bijna perfecte London Dry. De smaak is heerlijk groots met jeneverbes, met een romige textuur en een dennenachtige, citrusachtige geur. Het brandt een beetje, maar daar hou ik van, en het eindigt met kruidnagel en citrus aroma’s. Het draagt ook delicate kruidige noten van de andere botanicals in de mix-subtiliteiten die goedkopere gins missen-en het heeft niet de off-smaken die sommige goedkopere flessen karakteriseren.
Anderen? Oh, er zijn anderen. Boodles en Bulldog zijn beide geweldig in de markt onder de 25 dollar. Citadelle is soms beschikbaar op dit prijspunt, hoewel je het misschien alleen kunt vinden voor dichter bij de $30. Tanqueray lijkt altijd te klokken in $ 26 of $ 27 waar ik winkel, dat is waarom ik de voorkeur Beefeater.
Over het algemeen denk ik dat elke gin in de $ 20-25 bereik zou kunnen zijn prijzen terug te kloppen door een paar dollar, maar ze zijn duidelijk up-marketing zichzelf, misschien om te voorkomen dat de flophouse reputatie. Gelukkig heb ik een paar geweldige koopjesflessen die me uit het flophouse zullen houden.
Note: Burnett’s Gin verstrekt als proefmonster voor review overweging.
Alle hier gelinkte producten zijn onafhankelijk geselecteerd door onze redactie. We kunnen een commissie verdienen op aankopen, zoals beschreven in ons affiliate beleid.