Honolulu jest stolicą amerykańskiego stanu Hawaje i jest również największym miastem w tym stanie. Jest siedzibą hrabstwa Honolulu i jest nieposiadającym osobowości prawnej miastem w tym hrabstwie. Położone na południowo-wschodnim wybrzeżu wyspy Oahu, Honolulu jest głównym ośrodkiem międzynarodowego biznesu, obrony Stanów Zjednoczonych przez wojsko i główną bramą dla gości z zewnątrz do reszty Hawajów. Ponadto jest to zarówno najbardziej wysunięte na zachód, jak i na południe miasto w Stanach Zjednoczonych, a także najbardziej oddalone miasto tej wielkości na świecie.
Honolulu liczy obecnie około trzystu sześćdziesięciu tysięcy mieszkańców. Jest to główne centrum finansowe dla wszystkich narodów regionu Pacyfiku i Polinezji.
Nazwa „Honolulu” oznacza „osłonięty port” lub „spokojny port” w starym języku hawajskim. Jest stolicą Wysp Hawajskich od 1845 roku i było wcześniej znane jako Koa, zanim stało się stolicą łańcucha wysp. Honolulu nie było dobrze znane w Stanach Zjednoczonych ani na arenie międzynarodowej do czasu japońskiej akcji wojskowej przeciwko Pearl Harbor w 1941 roku. Po tym wydarzeniu cały świat wiedział o Honolulu.
Honolulu zajmuje wysokie pozycje na krajowych i międzynarodowych listach łatwości życia, a także zostało nazwane drugim najbezpieczniejszym miastem w Stanach Zjednoczonych w 2015 roku. Jest to najbardziej zaludnione miasto w Oceanii, a drugie najbardziej zaludnione miasto w Polinezji (z najbardziej zaludnionym Auckland w Nowej Zelandii).
Obszar, który jest teraz Honolulu, był zamieszkany przez ludzi dłużej niż archeolodzy są pewni. Stwierdzenie, że był on zamieszkany przez tysiące lat nie byłoby wykluczone i z pewnością istnieją dowody archeologiczne, które to sugerują. Jednak pierwsze definitywnie znane osiedlenie się ludzi na obszarze dzisiejszego Honolulu miało miejsce w 1000 r. n.e. Wcześniej obszar ten był zamieszkiwany przez Polinezyjczyków, którzy emigrowali tam z innych wysp regionu Pacyfiku.
W pewnym momencie w średniowieczu Hawaje stały się monarchią, rządzoną przez jednego króla lub królową, którzy rządzili wszystkimi plemionami polinezyjskimi, które tam mieszkały. Plemiona te ostatecznie zjednoczyły się w jedną kulturę hawajską. To, co dziś znamy jako współczesne Hawaje, powstało w 1804 roku, kiedy Kamehameha I podbił wyspę Oahu podczas bitwy pod Nu’uanu w Nu’uanu Pali. Kiedy odniósł to decydujące zwycięstwo, przeniósł dwór królewski swojego królestwa, które stało się jedynym królestwem Hawajów, do Waikiki. W 1809 r. ponownie przeniósł dwór królewski na teren, który obecnie jest centrum Honolulu. Po raz kolejny przeniósł stolicę do Kailua-Kona, gdzie pierwotnie znajdował się jego dwór przed zwycięstwem nad łańcuchem wysp.
Pierwszym znanym Europejczykiem, który odwiedził Hawaje był w 1794 roku kapitan William Brown z Wielkiej Brytanii, który przypłynął do miejsca znanego obecnie jako Honolulu Harbor. Dzięki temu odkryciu Hawaje stały się znane reszcie świata, a inne europejskie statki podążyły za nim w swoich własnych ekspedycjach. Wkrótce Honolulu stało się popularnym i ważnym portem dla statków, które zatrzymywały się, odpoczywały i uzupełniały zapasy podczas podróży między Ameryką Północną a Azją.
W 1845 roku król Kamehameha III przeniósł dwór królewski z Lahainy na wyspie Maui do Honolulu na wyspie Oahu. Było to ostatnie przeniesienie sądu królewskiego, a lokalizacja sądu królewskiego zawsze odpowiadała lokalizacji hawajskiej stolicy. W ten sposób Honolulu stało się stolicą Hawajów. Kamehameha III i monarchowie, którzy przyszli po nim, pracowali nad przekształceniem Honolulu w nowoczesne miasto. Andrzeja, Ali’iolani Hale i Iolani Palace.
Jak Honolulu stało się bardziej nowoczesne, przyciągnęło również więcej handlu i obcokrajowców. Honolulu stało się centrum handlu na wyspach. Potomkowie misjonarzy ze Stanów Zjednoczonych, którzy nadal mieszkali na Hawajach, również założyli firmy w centrum Honolulu.
Hawajska monarchia została obalona przez Stany Zjednoczone w 1893 roku, a same wyspy zostały przyłączone jako terytorium Stanów Zjednoczonych w 1898 roku. W 1900 roku przez Honolulu przetoczył się wielki pożar, a w 1941 roku Japonia najechała na port Pearl Harbor. Jednak pomimo tych trudności i niepowodzeń, Honolulu zawsze odbiło się od dna i pozostało stolicą Hawajów, a także ich największym miastem oraz miejscem, gdzie znajduje się główne lotnisko i port morski w łańcuchu wysp.
Po II wojnie światowej na Hawajach nastąpił boom w handlu i turystyce, który jeszcze się nasilił po tym, jak w 1959 roku stało się ono państwem. Obecnie, około siedem i pół miliona turystów przyjeżdża na Hawaje każdego roku, a około sześćdziesiąt trzy procent z nich przylatuje na Hawaje przez Międzynarodowy Port Lotniczy Honolulu.
Miasto ma dziś piękną panoramę wysokich budynków, a tysiące pokoi hotelowych jest dostępnych w granicach miasta. Honolulu zajmuje dwudzieste dziewiąte miejsce na świecie pod względem jakości życia, zgodnie z badaniami przeprowadzonymi przez brytyjską firmę konsultingową Mercer. Badanie Mercer’a uplasowało Honolulu wysoko pod względem takich ważnych aspektów jakości życia jak bezpieczeństwo, stabilność polityczna, warunki mieszkaniowe, wolność osobista, warunki sanitarne, przestępczość, rekreacja, bankowość, czyste środowisko naturalne, dostępność popularnych dóbr konsumpcyjnych, edukacja i transport. Honolulu jest dobrym miejscem do życia.
Tak jak przewidzieli to hawajscy królowie i królowe, Honolulu jest nowoczesnym i kwitnącym miastem, z setkami tysięcy ludzi mieszkających tam, którzy je kochają. Posiada najnowocześniejsze obiekty w całym łańcuchu wysp i jest przykładem dla innych miast na wyspach. Ludzie z całego świata kochają Honolulu i przyjeżdżają do niego tylko po to, aby chłonąć jego piękno. Jest to naprawdę niezwykła stolica stanu i wspaniałe miasto.
Jakkolwiek jego początki mogą być nieco mroczne, przyszłość Honolulu nie może być bardziej jasna. Znajduje się ono w czołówce nowoczesnego społeczeństwa i bez wątpienia będzie jednym z miast świata, które wytyczają drogę do nowej, jeszcze lepszej ery.