Pytanie: „Czym jest behemot?”
Odpowiedź: Behemot to duże zwierzę, o którym wspomina Bóg w Księdze Hioba 40:15-24, gdy zwraca się do Hioba. Boży opis tego zwierzęcia koncentruje się na jego wielkiej wielkości i sile w porównaniu z małością i ludzką słabością Hioba. Współczesny język podchwycił ten biblijny opis i używa słowa behemot, które oznacza „coś o monstrualnych rozmiarach lub mocy”. Sposób, w jaki behemot jest opisany w Księdze Hioba 40, daje nam do zrozumienia, że to zwierzę, znane Hiobowi, było niepowstrzymanym, nieustraszonym stworzeniem. Niemożliwe jest określenie, jakiego gatunku jest behemot, ale wiemy jedno: behemot jest roślinożercą (Hiob 40:15), który żyje w pobliżu wody (wersety 21-23). Jest u siebie nawet w zalanej, szalejącej rzece (werset 23). Behemot jest bardzo silny i muskularny (wersety 16, 18); w rzeczywistości „zajmuje pierwsze miejsce wśród dzieł Bożych” (werset 19) i tylko jego Stwórca może nad nim zapanować. Behemot ma masywny ogon, który „kołysze się jak cedr” (werset 17). Polowanie na behemota jest daremne, ponieważ nie można go schwytać (werset 24).
Niektórzy komentatorzy identyfikują behemota jako hipopotama, nosorożca lub słonia. Jednak opis jego cedrowego ogona w Księdze Hioba 40:17 nie pasuje do ogonów tych zwierząt, które byłyby krótkie lub podobne do lin. Inna teoria mówi, że Hiob 40 opisuje rodzaj dinozaura, takiego jak diplodok lub apatozaur. Takie zauropody były największe ze wszystkich zwierząt lądowych (dziesięć razy cięższe od słoni), żywiły się roślinami na bagnach, miały ogony jak drzewa i naprawdę można je nazwać „królami” zwierząt.
Biblia naucza, że zwierzęta, do których musiał należeć Behemoth, zostały stworzone tego samego dnia co człowiek (Rdz 1,24-27; Hiob 40,15). Nie wiemy, kiedy dinozaury wyginęły, a jest to biblijnie możliwe, że niektóre z nich istniały jeszcze w czasach Hioba, czyli w okresie między 11 Księgą Mojżeszową (wieża Babel) a 12 Księgą Mojżeszową (powołanie Abrahama).
Gdy Hiob próbował się usprawiedliwić i zażądać od Boga odpowiedzi na swoje problemy, Bóg pojawia się w wichrze (Hiob 38:1) i przemawia bezpośrednio do Hioba. W końcu to Bóg zadaje pytania: „Przygotuj się jak człowiek; Ja będę cię pytał, a ty mi odpowiesz” (Hiob 38:3).
Aby pomóc Hiobowi przypomnieć sobie jego miejsce w świecie, Bóg wskazuje mu na dwa najpotężniejsze stworzenia: behemota na lądzie i lewiatana w morzu. Zwierzęta te były niewiarygodnie potężne i przerażające. Nie były niczyimi pupilami – z wyjątkiem Bożych. Pycha i chwała człowieka blednie w porównaniu ze straszliwą, nieposkromioną siłą behemota i lewiatana. O ileż bardziej pokorny jest człowiek w obecności Boga? I to jest właśnie sedno sprawy. Ani Hiob, ani nikt inny nie ma prawa krytykować Bożego dzieła. Ten, który stworzył Behemota, jest godzien naszej czci, szacunku i uwielbienia. „Czy ten, który spiera się z Wszechmocnym, poprawi go? Niech odpowie mu ten, kto oskarża Boga!” (Hiob 40:2).
.