“Mensenhandel”, “mensenhandel” en “moderne slavernij” worden gebruikt als overkoepelende termen om te verwijzen naar zowel sekshandel als gedwongen arbeid. De Trafficking Victims Protection Act van 2000 (Pub. L. 106-386), zoals gewijzigd (TVPA), en het Protocol inzake de voorkoming, bestrijding en bestraffing van mensenhandel, in het bijzonder vrouwenhandel en kinderhandel, tot aanvulling van het Verdrag van de Verenigde Naties tegen grensoverschrijdende georganiseerde misdaad (het Protocol van Palermo) beschrijven deze gedwongen dienst met behulp van een aantal verschillende termen, waaronder onvrijwillige dienstbaarheid, slavernij of praktijken die vergelijkbaar zijn met slavernij, schuldslavernij, en gedwongen arbeid.
Mensenhandel kan verplaatsing inhouden, maar dat hoeft niet. Mensen kunnen als slachtoffers van mensenhandel worden beschouwd ongeacht of zij in een staat van slavernij zijn geboren, in hun eigen woonplaats zijn uitgebuit, naar de uitbuitingssituatie zijn vervoerd, eerder hebben toegestemd om voor een mensenhandelaar te werken, of als direct gevolg van de mensenhandel aan een misdrijf hebben deelgenomen. De kern van dit fenomeen is het doel van de handelaars om hun slachtoffers uit te buiten en tot slaaf te maken en de talloze dwang- en misleidingspraktijken die zij daarbij gebruiken.
Seksuele handel
Wanneer een volwassene deelneemt aan een commerciële seksuele handeling, zoals prostitutie, als gevolg van geweld, dreiging met geweld, fraude, dwang of een combinatie van dergelijke middelen, is die persoon een slachtoffer van mensenhandel. Onder dergelijke omstandigheden zijn daders die betrokken zijn bij het werven, onderdak bieden, verlokken, vervoeren, verstrekken, verkrijgen, betuttelen, verzoeken om of onderhouden van een persoon voor dat doel, schuldig aan de handel in seksueel misbruik van een volwassene. Sekshandel kan ook plaatsvinden door middel van een specifieke vorm van dwang waarbij personen worden gedwongen in de prostitutie te blijven door middel van een onwettige “schuld”, die naar verluidt is ontstaan door hun vervoer, werving of zelfs hun “verkoop” – waarvan de uitbuiters aandringen dat zij die moeten afbetalen voordat zij vrij kunnen zijn. Zelfs als een volwassene aanvankelijk instemt met deelname aan prostitutie is dat irrelevant: als een volwassene, nadat hij of zij heeft ingestemd, vervolgens in dienst wordt gehouden door middel van psychologische manipulatie of fysiek geweld, is hij of zij een slachtoffer van mensenhandel en moet hij of zij de voordelen krijgen die worden beschreven in het Palermo Protocol en de toepasselijke nationale wetten.
Kinderhandel
Wanneer een kind (jonger dan 18 jaar) wordt gerekruteerd, verleid, onderdak geboden, vervoerd, verstrekt, verkregen, betutteld, gevraagd, of onderhouden om een commerciële seksuele daad te verrichten, is het bewijs van geweld, fraude of dwang niet nodig om het misdrijf te vervolgen als mensenhandel. Er zijn geen uitzonderingen op deze regel: geen culturele of sociaal-economische rationalisaties veranderen het feit dat kinderen die worden uitgebuit in de prostitutie slachtoffers zijn van mensenhandel. Het gebruik van kinderen voor commerciële seks is verboden door de Amerikaanse wet en door de wet in de meeste landen over de hele wereld. Sekshandel heeft verwoestende gevolgen voor kinderen, waaronder langdurige lichamelijke en psychische trauma’s, ziekte (waaronder HIV/AIDS), drugsverslaving, ongewenste zwangerschap, ondervoeding, sociale uitsluiting, en zelfs de dood.
Dwangarbeid
Dwangarbeid, soms ook arbeidshandel genoemd, omvat het hele scala aan activiteiten – werven, huisvesten, vervoeren, leveren of verkrijgen – waarbij iemand geweld gebruikt of fysieke bedreigingen, psychologische dwang, misbruik van de rechtsgang, misleiding of andere dwangmiddelen om iemand te dwingen te werken. Zodra iemands arbeid op deze wijze wordt uitgebuit, is zijn voorafgaande instemming om voor een werkgever te werken juridisch irrelevant: de werkgever is een mensenhandelaar en de werknemer een slachtoffer van mensenhandel. Migranten zijn bijzonder kwetsbaar voor deze vorm van mensenhandel, maar mensen kunnen ook in hun eigen land tot dwangarbeid worden gedwongen. Vrouwelijke slachtoffers van dwangarbeid, vooral vrouwen en meisjes in de huishouding, worden vaak ook seksueel misbruikt of uitgebuit.
Bonded Labor or Debt Bondage
Een vorm van dwang die zowel in de sekshandel als in de gedwongen arbeid door mensenhandelaren wordt gebruikt, is het opleggen van een schuld of schuld. Sommige arbeiders erven schulden; in Zuid-Azië bijvoorbeeld zijn er naar schatting miljoenen slachtoffers van mensenhandel die werken om de schulden van hun voorouders af te betalen. Anderen worden het slachtoffer van mensenhandelaars of ronselaars die op onwettige wijze een schuld uitbuiten die zij, bewust of onbewust, zijn aangegaan als arbeidsvoorwaarde. Mensenhandelaars, uitzendbureaus, ronselaars en werkgevers in zowel het land van herkomst als het land van bestemming kunnen schuldslavernij in de hand werken door de werknemers aanwervingskosten en exorbitante rente in rekening te brengen, waardoor het moeilijk, zo niet onmogelijk wordt om de schuld af te lossen. Dergelijke omstandigheden kunnen zich voordoen in de context van tijdelijke werkprogramma’s op basis van werkgelegenheid, waarbij de legale status van een werknemer in het land van bestemming gebonden is aan de werkgever, zodat werknemers bang zijn om verhaal te halen.
Huiselijke dienstbaarheid
Onvrijwillige huiselijke dienstbaarheid is een vorm van mensenhandel die voorkomt in aparte omstandigheden – werk in een privéwoning – die unieke kwetsbaarheden creëren voor slachtoffers. Het is een misdrijf waarbij een huishoudelijke hulp niet vrij is om zijn of haar baan op te zeggen en wordt mishandeld en onderbetaald, als ze al wordt betaald. Veel huishoudelijk werkers krijgen niet de basisvoordelen en -beschermingen die andere groepen werknemers gewoonlijk wel krijgen – zoiets als een vrije dag. Bovendien is hun bewegingsvrijheid vaak beperkt, en werk in privéwoningen maakt hen nog geïsoleerder en kwetsbaarder. Arbeidsambtenaren hebben over het algemeen niet de bevoegdheid om de arbeidsomstandigheden in privéwoningen te inspecteren. Huishoudelijk werkers, vooral vrouwen, worden geconfronteerd met verschillende vormen van misbruik, intimidatie en uitbuiting, waaronder seksueel en gendergerelateerd geweld. Al deze zaken samen kunnen symptomen zijn van een situatie van huiselijke dienstbaarheid. Wanneer de werkgever van een huishoudelijke hulp een diplomatieke status heeft en immuniteit geniet van civiele en/of strafrechtelijke jurisdictie, wordt de kwetsbaarheid voor huishoudelijke dienstbaarheid vergroot.
Gedwongen kinderarbeid
Hoewel kinderen legaal bepaalde vormen van arbeid kunnen verrichten, kunnen kinderen ook in slavernij of slavernijachtige situaties worden aangetroffen. Een aantal indicatoren van dwangarbeid van een kind zijn situaties waarin het kind onder de hoede lijkt te zijn van een niet-familielid die van het kind verlangt dat het werk verricht dat financieel voordeel oplevert voor iemand buiten de familie van het kind en het kind niet de mogelijkheid biedt om weg te gaan, zoals gedwongen bedelen. Antimensenhandel moet traditionele maatregelen tegen kinderarbeid, zoals sanering en onderwijs, aanvullen en niet vervangen. Als kinderen tot slaaf worden gemaakt, mogen hun uitbuiters hun straf niet ontlopen – iets wat wel gebeurt als overheden administratieve maatregelen nemen om gevallen van gedwongen kinderarbeid aan te pakken.
Onwettige werving en gebruik van kindsoldaten
Kindsoldaten zijn een uiting van mensenhandel als het gaat om de onwettige werving of het gebruik van kinderen – door middel van geweld, fraude of dwang – door gewapende troepen als strijders of andere vormen van arbeid. De daders kunnen regeringsstrijdkrachten, paramilitaire organisaties of rebellengroepen zijn. Veel kinderen worden onder dwang ontvoerd om als strijders te worden ingezet. Anderen worden gedwongen te werken als kruiers, koks, bewakers, bedienden, boodschappers of spionnen. Jonge meisjes kunnen worden gedwongen te “trouwen” of worden verkracht door commandanten en mannelijke strijders. Zowel mannelijke als vrouwelijke kindsoldaten worden vaak seksueel misbruikt of uitgebuit door gewapende groeperingen en deze kinderen ondervinden dezelfde verwoestende fysieke en psychologische gevolgen als die van de handel in kinderseks.